Gümrük
ve Ticaret Bakanlığından:
GÜMRÜK
YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE
1 – 7/10/2009 tarihli ve
27369 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gümrük Yönetmeliğinin 67
nci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Karayolu
taşımacılığında, uluslararası sözleşmeler kapsamında başlamış bir transit
işlemi kapsamında Türkiye Gümrük Bölgesine getirilen eşya hariç olmak
üzere, özet beyan bilgilerini de içeren transit beyanı taşıtın giriş gümrük
idaresine varmasından önce elektronik ortamda giriş gümrük idaresine
verilir.”
MADDE
2 – Aynı Yönetmeliğin 72/Ç
maddesine aşağıdaki yedinci fıkra eklenmiştir.
“(7)
Türkiye karasularından geçen ve hakkında ihbar bulunan veya şüphe edilen
eşya yüklü gemilerin ambar kapakları veya eşya konulan diğer yerleri,
gümrük idarelerince mühürlenebilir.”
MADDE
3 – Aynı Yönetmeliğin 196 ncı
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine “27.05” ibaresinden sonra gelmek
üzere “, 2709.00.90” ibaresi eklenmiş, yedinci fıkrasında yer alan “kara
hudut kapılarından” ibareleri “kara ve demiryolu hudut kapılarından” olarak
değiştirilmiştir.
MADDE
4 – Aynı Yönetmeliğin 205
inci maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4)
Ticaret politikası önlemine tabi eşyadan;
a)
Türkiye'nin bazı ülkeler veya ülke grupları ile yaptığı anlaşmalar
çerçevesinde veya tek taraflı olarak tanıdığı tercihli tarife
uygulamasından faydalanmak amacıyla eşyanın tercihli menşeini tevsik eden
belgelerin ibraz edilmesi halinde,
b)
Serbest ticaret anlaşmaları veya Genelleştirilmiş Tercihler Sistemi
çerçevesinde tercihli tarife uygulamasının ortadan kalktığı tarihten önce
gümrük gözetimi altında bulunan serbest dolaşımda olmayan eşyaya ait
dördüncü fıkranın (a) bendinde sayılan belgelerin ibraz edilmesi halinde,
c)
Doğrudan ticaret politikası önleminin uygulandığı ülkeden ithal edilen veya
önlem kararı alınan ülke menşeli olduğu beyan edilen ve ilgili mevzuatı
uyarınca önleme ilişkin belge ibraz edilen eşyanın serbest dolaşıma
girişinde,
menşe
şahadetnamesi aranmaz.”
MADDE
5 – Aynı Yönetmeliğin
dördüncü kitabının üçüncü kısmının 212 ilâ 244 üncü maddeleri başlıkları
ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, 245 ilâ 252 nci maddeleri ile
263 ilâ 278 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.
“Kapsam
ve tanımlar
MADDE
212 – (1) Transit rejimi;
ulusal transit rejimi, 14/11/1975 tarihli TIR Karneleri Himayesinde
Uluslararası Eşya Taşınmasına Dair Gümrük Sözleşmesi (TIR Sözleşmesi),
22/6/2012 tarihli ve 6333 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan
20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme, 26/6/1990
tarihli Geçici İthalat Sözleşmesi ve 19/6/1951 tarihli Kuvvetlerin Statüsü
Hakkında Kuzey Atlantik Anlaşmasına Taraf Devletler Arasındaki Sözleşme
kapsamındaki transit işlemlerini kapsar.
(2) Bu
Bölümde geçen;
a) Akit
Taraf: 20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşmenin bir
akit tarafını,
b)
Eşyanın serbest bırakılması: Hareket gümrük idaresinin, eşyanın transit
rejiminde öngörülen amaçlara uygun olarak sevkine izin verdiği tasarrufu,
c)
Hareket gümrük idaresi: Eşyanın transit rejimine tabi tutulmasına ilişkin
beyanın kabul edildiği gümrük idaresini,
ç)
Kağıt usul: Ulusal ve ortak transit rejimlerinde standart usulün elektronik
yollarla yürütülmesinin mümkün olmadığı durumlarda, transit beyanının sunulması
ve kontrolü ile transit işleminin izlenmesine olanak veren, kağıt belge
kullanılmasına dayalı usulü,
d)
Kefil: Teminat tutarına kadar doğabilecek gümrük vergileri ve diğer yükleri
rejim hak sahibi ile birlikte müştereken ve müteselsilen ödemeyi yazılı
olarak üstlenen gerçek veya tüzel üçüncü kişiyi,
e)
Ortak transit rejimi: Eşyanın yetkili makamların denetimi altında Ortak
Transit Rejimine İlişkin Sözleşme kapsamında Akit Taraflardan birinin
idaresinden en az bir sınır geçerek aynı Akit Tarafın başka bir idaresine
veya başka bir Akit Tarafın idaresine taşınmasında uygulanan gümrük
rejimini,
f)
Rejim hak sahibi (asıl sorumlu): Transit rejimi beyanında bulunan veya
hesabına transit rejimi beyanında bulunulan ve transit rejimi kapsamında
gümrük idaresine karşı mali olarak sorumlu olan kişiyi,
g)
Sistem: Ortak ve ulusal transit rejimlerine ilişkin işlemlerin yürütüldüğü
Yeni Bilgisayarlı Transit Sistemini (NCTS),
ğ)
Sözleşme: 20/5/1987 tarihli Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşmeyi,
h) Transit
idaresi: Ortak transit rejiminde;
1) Bir
Akit Tarafa giriş noktasındaki gümrük idaresini veya,
2) Bir
Akit Taraf ile üçüncü bir ülke arasındaki bir sınırdan geçerek
gerçekleştirilen transit işlemi sırasında sevkiyat bu Akit Tarafın gümrük
bölgesinden ayrıldığında, bu Akit Taraftan çıkış noktasındaki gümrük
idaresini,
ı)
Transit refakat belgesi: Eşyanın hareket gümrük idaresince serbest
bırakıldığı andan itibaren eşyaya ve taşımaya eşlik eden ve transit beyanı
bilgilerini içeren, Ek-48’deki örneğe uygun olarak Ek-49’daki açıklamalar
çerçevesinde düzenlenen belgeyi,
i)
Ulusal transit rejimi: Türkiye Gümrük Bölgesi içerisinde başlayıp biten
transit rejimini,
j)
Varış gümrük idaresi: Transit rejimine tabi tutulan eşyanın, rejimin
sonlandırılması için sunulması gereken gümrük idaresini,
k)
Yetkili makamlar: Gümrük idaresini veya Ortak Transit Rejimine İlişkin
Sözleşmenin uygulanmasından sorumlu başka bir makamı,
ifade
eder.
(3)
Ulusal transit rejiminin uygulanmasında, bu Yönetmelikte ya da diğer
ikincil mevzuat düzenlemelerinde özel veya farklı bir hüküm bulunmadığı
sürece, ortak transit rejimine ilişkin hükümler ulusal transit rejimi için
de geçerlidir.
Transit
beyanı
MADDE
213 – (1) Transit beyanı
olarak;
a)
Ortak ve ulusal transit rejimi hükümleri çerçevesinde transit refakat
belgesi,
b) TIR
Sözleşmesi kapsamında kullanılan bir TIR Karnesi,
c)
Geçici İthalat Sözleşmesi kapsamında kullanılan bir ATA Karnesi,
ç)
Kuvvetlerin Statüsü Hakkında Kuzey Atlantik Anlaşmasına Taraf Devletler
Arasındaki Sözleşme ile öngörülen Form 302,
d)
Demiryolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usulde CIM taşıma
belgesi,
e)
Denizyolu ve havayolu ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usulde
manifesto,
f)
Ulusal transit rejiminde, 220 nci maddenin birinci fıkrası çerçevesinde
Ek-22’de yer alan sözlü beyan formu,
kullanılır.
(2)
Transit beyanı Türkçe olarak, rejim hak sahibi tarafından ve kağıt usulde
işlem yapıldığı durumlar hariç sistem üzerinden yapılır. Kanunun 5 inci
maddesi uyarınca, transit beyanı rejim hak sahibi adına ve hesabına
doğrudan temsil yoluyla veya rejim hak sahibi hesabına olmak üzere rejim
hak sahibinin dolaylı temsilcisi tarafından da yapılabilir.
(3)
Sistem üzerinden yapılan ve beyanın yapıldığı tarihten itibaren otuz gün
içerisinde kabul işlemi yapılmak üzere hareket gümrük idaresine sunulmayan
transit beyanları hareket gümrük idaresince reddedilir. Bu durumdaki
transit beyanları da dâhil olmak üzere, hareket gümrük idaresince kabul
işlemi yapılmayan transit beyanlarının reddedilmesi durumunda Kanunun 241
inci maddesi uyarınca işlem yapılmaz.
(4)
Transit rejimi kapsamında hareket varış gümrük idareleri ile transit ve
teminat idarelerince gerçekleştirilecek işlemler Bakanlıkça belirlenir.
Transit
refakat belgesi ve kalem listesi
MADDE
214 – (1) Ortak ve ulusal
transit rejimlerinde eşyanın hareket gümrük idaresince serbest bırakıldığı
andan itibaren eşyaya ve taşımaya eşlik etmek üzere, transit refakat
belgesi kullanılır. Transit refakat belgesine, Ek-50’deki örneğe uygun
şekilde ve Ek-51’deki açıklamalar çerçevesinde düzenlenen kalem listesi
eklenir ve kalem listesi transit refakat belgesinin ayrılmaz bir parçasını
oluşturur. Bir transit refakat belgesi kapsamı eşyanın birden fazla alıcısı
ya da göndericisi bulunması durumunda, alıcı ya da göndericilere ilişkin
bilgiler kalem listesine kaydedilir.
Ortak
Transit Rejimine İlişkin Sözleşme kapsamında transit işlemleri
MADDE
215 – (1) Ortak transit
rejimine tabi eşyanın taşınmasında, Ortak Transit Rejimine İlişkin Sözleşme
hükümleri uygulanır.
TIR
Karnesi kapsamında transit işlemleri
MADDE
216 – (1) TIR Karnesi
kapsamında transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, TIR Sözleşmesi
hükümleri uygulanır.
ATA
Karnesi kapsamında transit işlemleri
MADDE
217 – (1) Geçici İthalat
Sözleşmesi kapsamında transit rejimine tabi eşyanın taşınmasında, Geçici
İthalat Sözleşmesi hükümleri uygulanır.
(2)
ATA Karnesi kapsamında gerçekleştirilen bir transit işlemi ile ilgili
olarak bir usulsüzlüğün belirlenmesi halinde, ödenmesi gereken gümrük
vergilerinin tahsili ve ceza takibine ilişkin işlemler taraf olduğumuz
uluslararası sözleşme hükümleri saklı kalmak kaydıyla Bakanlıkça
belirlenir.
Form
302 kapsamında transit işlemleri
MADDE
218 – (1) Kuvvetlerin Statüsü
Hakkında Kuzey Atlantik Antlaşmasına Taraf Devletler Arasındaki Sözleşme
kapsamı eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesinde transiti, bu sözleşmede yer alan
Form 302 ibraz edilmesi halinde, bu belge kapsamında yapılır.
(2)
Form 302 kapsamında yapılan taşıma esnasında, gümrük vergilerinin tahsilini
gerektirir bir durumun ortaya çıkması halinde, sözleşme hükümleri uyarınca
işlem yapılır.
(3)
Form 302 kapsamında yapılacak transit işlemlerinde doğabilecek ihtilaflar
Bakanlıkça (Gümrükler Genel Müdürlüğü) sonuçlandırılır.
Posta
yoluyla transitte uygulanacak hükümler
MADDE
219 – (1) Posta eşyasının
Türkiye Gümrük Bölgesi içerisindeki transitinde 468 inci madde hükümleri
uygulanır.
Transit
rejiminde sözlü beyana tabi eşya
MADDE
220 – (1) Yolcuların
beraberinde bulunmak kaydıyla; yurt dışından getirilen veya geçici depolama
yeri veya antrepolardan çıkarılan ve kişisel veya hediyelik eşya muafiyeti
dışında kalan eşyanın ulusal transit rejimine tabi tutulmasında, talep
edilmesi halinde, 172 nci madde hükümlerine göre sözlü beyan ile işlem
yapılır. Söz konusu eşyanın ticari miktar ve mahiyette olması halinde bu
madde hükmü uygulanmaz.
Rejim
hak sahibinin yükümlülükleri
MADDE
221 – (1) Rejim hak sahibi,
Kanunun 86 ncı maddesi çerçevesinde;
a)
Teminat aranmayan haller ve teminattan vazgeçmenin uygulandığı durumlar
saklı kalmak üzere, transit rejimine konu eşyaya ilişkin doğabilecek gümrük
vergilerinin ödenmesini sağlamak üzere gerekli teminatı vermekle,
b)
Kontrolden sorumlu yetkili makamlarca talep edildiğinde ve belirlenen süre
içinde gerekli tüm bilgi ve belgeleri sunmakla ve gerekli tüm yardımı
sağlamakla,
yükümlüdür.
(2)
Rejim hak sahibi ile rejim hak sahibi hesabına transit beyanında
bulunanlar, bu Yönetmeliğin 113 üncü maddesi kapsamında beyannamede yer
alan bilgiler ile beyanname eki belgelerin doğruluğu ve gerçekliğinden
sorumludur.
Transit
rejiminde teminat
MADDE
222 – (1) Transit rejimi
kapsamında taşınan eşya için tahakkuk edebilecek gümrük vergilerinin
ödenmesini garanti altına almak amacıyla teminat verilmesi zorunludur.
Ancak;
a)
Havayolu,
b)
Boru hattı,
c)
Denizyolu,
ç) 235
inci madde çerçevesinde basitleştirilmiş usulde demiryolu,
ile
yapılan taşımalarda teminat aranmaz.
(2)
Ortak transit rejimi çerçevesinde Bakanlıkça verilen kapsamlı teminat
kullanma izni kapsamındaki teminatlar, ulusal transit işlemlerinde de
kullanılabilir.
(3)
Bakanlıkça belirlenecek istisnai hallerde transit rejimine tabi eşya için
teminat şartına bağlı olmaksızın memur refakati uygulanabilir.
(4)
TIR Sözleşmesi ve Türkiye’nin taraf olduğu diğer uluslararası anlaşma veya
sözleşme ile öngörülen teminat şekillerinden biri de teminat olarak kabul
edilebilir.
(5)
Transit rejiminde geçerli teminat uygulamaları, teminat idaresi, teminat
türleri, teminat belgeleri, kefil ve basitleştirme izni kapsamında teminat
uygulamalarına ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
Transit
rejiminde ayniyet önlemleri
MADDE
223 – (1) Ulusal ve ortak
transit rejimi altında taşınan eşyanın ayniyeti genel kural olarak
mühürleme ile sağlanır. Ancak, diğer ayniyet önlemleri dikkate alınarak,
eşyanın tanımının, eşyanın kolayca tanınmasına yeterli açıklıkla imkân
vermesi ve transit beyanının eşyanın miktarı ile cinsi ve eşyanın seri
numarası gibi belirleyici özelliklerini içermesi koşuluyla, hareket
idaresince eşyanın mühürlenmeksizin sevkine karar verilebilir.
(2)
Denizyolu ve havayolu ile yapılan taşımalarda, gümrük idaresince gerekli
görülen hallerin dışında mühürleme yapılmaz.
Masraflar
MADDE
224 – (1) Transit rejimine
tabi eşyaya ilişkin olarak yapılan denetlemenin gerektirdiği masraflarla
yükleme, boşaltma, mühürleme, antrepo veya depolarda muhafaza gibi
hizmetler karşılığı ücretler ilgililerce ödenir.
Yasaklamaya
tabi eşyanın transiti
MADDE
225 – (1) Kanunun 55 inci
maddesinin ikinci fıkrası kapsamında yasaklanan eşya ile 56 ncı maddesinin
birinci fıkrası kapsamına giren eşyanın ve kanun veya genel idari
düzenleyici işlemlerle ithali yasaklanan eşyanın transitine izin vermeye
gümrük ve ticaret bölge müdürlükleri yetkilidir.
Hayvan
ve hayvansal maddeler ile bitki ve parçalarının transiti
MADDE
226 – (1) Hayvan ve hayvansal
maddeler ile bitki ve parçalarının sınır gümrük idaresinde uluslararası
anlaşma, kanun ve ikincil mevzuat düzenlemelerine göre gerekli sağlık
muayeneleri, ilgili kurumun personeli tarafından yapılır. Bu muayeneler
yapılmadan gümrük idaresi eşyanın serbest bırakılmasına veya sevkine izin
vermez.
(2)
Hayvan ve hayvansal maddeler, bitki ve parçalarının giriş ve çıkış kapıları
ve bunların Türkiye’den transit geçirileceği yollar hususunda kanun, tüzük
ve anlaşma hükümleri göz önünde tutulur.
Denizyolu
ile transite ilişkin özel hükümler
MADDE
227 – (1) Bir Türk limanından
başka bir Türk limanına transit olunacak eşyayı, yalnız Türk bandıralı
gemiler nakledebilir.
(2)
Yabancı limanlara yapılacak transit isteklerinin kabulü için, özet beyan
veya özet beyan yerine geçen belgelerde eşyanın gideceği yerin Türkiye
Gümrük Bölgesi dışında yabancı bir liman olarak gösterilmesi gerekir.
(3)
Serbest dolaşımda bulunan ve bulunmayan eşyayı birlikte taşıyan Türk
bandıralı gemilerin sahip, kaptan veya acenteleri, bu iki türlü eşyanın birbirine
karışmaması için, gereğine göre, bunları ayrı yer ve bölümlere koymak veya
gümrük idaresince uygun görülecek tedbirleri almak zorundadır.
(4)
Serbest dolaşımda bulunmayan eşyanın bir Türk limanına sevkine izin
verilebilmesi için, eşyanın gideceği limandaki gümrük idaresinin, o eşyanın
gümrük işlemlerini yapmaya yetkili olması gerekir.
(5)
Türk bandıralı geminin, kazan, makine veya teknesinde ortaya çıkan bir
arıza sebebiyle yoluna devam edememesi halinde, kurtarma amacıyla, yükü,
yabancı bir gemiye aktarılabilir.
(6)
Yabancı bir limana götürmek üzere Türk limanlarından eşya alan yabancı
bayraklı gemilerin, kazaya uğraması, makinelerinin bozulması, haciz altına
alınması, sefer değiştirmesi için emir alması gibi yoluna devamına mani
sebeplerden ötürü, yükünü bir Türk limanında başka bir gemiye nakletmesine
izin verilir. Yabancı bir limana sevk edilmek üzere, bir Türk limanından
diğer bir Türk limanında bulunan başka gemilere taşınacak söz konusu eşya,
nakliyatının deniz üstünde olmak şartıyla, yabancı bandıralı gemilerle
yapılmasına da izin verilir.
(7)
Bir Türk limanına denizyolu ile gelen serbest dolaşımda olmayan eşyanın
gemiden indirilmeksizin aynı gemi ile bir başka Türk limanına taşınması
durumunda transit beyannamesi düzenlenmez.
Telef
veya kayıp olan eşya
MADDE
228 – (1) Transit rejimine
tabi eşyanın mücbir sebep veya beklenmeyen haller nedeniyle telef veya
kaybının kanıtlanması halinde, gümrük vergileri aranmaz. Ancak;
a)
Suçüstü şeklindeki hırsızlıklar, hazırlık tahkikatı üzerine Cumhuriyet
Savcılığınca verilen belge ile,
b)
Hasar, telef veya kayıp herkesçe bilinen ve duyulan başka olaylar yüzünden
olmuşsa, o yerin en büyük mülki idare amiri tarafından verilecek belge ile,
c)
Trafik kazaları, trafik kaza raporuna göre ve en yakın gümrük idaresi tarafından
yapılan tespit sonucunda gümrük idare amirinin vereceği karar ile,
kanıtlanır.
(2)
Birinci fıkrada sayılan belgeler, ulusal transit işlemlerinde hareket
gümrük idaresine sunulur. Söz konusu belgelerin incelenmesi ve kabulü, ilgili
idareye aittir. İlgili idare, gerektiğinde bunları veren makamlarla yazışma
yaparak eksikliklerini tamamlatır.
Basitleştirmeler
MADDE
229 – (1) Bakanlık, rejim hak
sahibinin başvurusu üzerine, duruma göre aşağıdaki basitleştirmelere izin
verebilir:
a)
Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme,
b)
Belirli taşıma şekillerine özgü basitleştirmeler:
1)
Demiryolu ile taşınan eşya,
2)
Havayolu ile taşınan eşya,
3)
Denizyolu ile taşınan eşya,
4)
Boru hattı ile taşınan eşya.
(2)
Basitleştirmelere ilişkin ek koşullar, iznin verilmesi, iptali ve
düzenlenmesine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
(3)
Boru hattı ile yapılan taşımalarda, rejim hak sahipleri başvuru ve izin
koşullarına tabi değildir.
Basitleştirme
izninin genel koşulları
MADDE
230 – (1) 229 uncu maddede
belirtilen basitleştirmelere ilişkin izinlerin verilebilmesi için başvuru
sahibinde aşağıdaki şartlar aranır:
a)
Türkiye Gümrük Bölgesinde yerleşik olmak,
b)
Usulsüzlük ve vergi cezaları ile ilgili olarak;
1)
Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde
işlem gören beyanname sayısının % 2’sini aşan sayıda vergi kaybına neden
olan gümrük mevzuatı ihlali nedeniyle ceza uygulanmamış olması,
2)
Başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde
işlem gören beyanname sayısının % 5’ini aşan sayıda gümrük mevzuatının
ihlali nedeniyle usulsüzlük cezası uygulanmamış olması,
3)
Gümrük ve vergi mevzuatları uyarınca ödenmemiş herhangi bir vergi, ceza ve
gecikme faizi bulunmaması.
c)
Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek
kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz
çalışanlarının; devletin güvenliğine karşı suçlar, anayasal düzene ve bu
düzenin işleyişine karşı suçlar, devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk,
zimmet, irtikâp, rüşvet, güveni kötüye kullanma (emniyeti suistimal),
hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, hileli
(dolanlı) iflas, yalan tanıklık (yalan yere şahadet), suç uydurma (suç
tasnii) ve iftira suçları ile ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına
fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama
suçlarından mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile
26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununa; vergi kaçakçılığı veya
vergi kaçakçılığına teşebbüs suçlarından 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı
Vergi Usul Kanununa; mülga 7/1/1932 tarihli ve 1918 sayılı Kaçakçılığın Men
ve Takibine Dair Kanun, mülga 10/7/2003 tarihli ve 4926 sayılı Kaçakçılıkla
Mücadele Kanunu, 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele
Kanunu,19/4/1990 tarihli ve 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması,
Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu ile 20/2/1930 tarihli ve 1567
sayılı Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında Kanuna, 5015 sayılı Petrol
Piyasası Kanununa, 5549 sayılı Suç Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi
Hakkında Kanuna, 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında
Kanuna, 3298 sayılı Uyuşturucu Maddelerle ilgili Kanuna muhalefetten
kesinleşmiş ceza veya mahkumiyet kararı bulunmaması,
ç)
Basitleştirmelerin usulüne uygun olarak yürütülmesini sağlamak üzere;
başvurunun kayda alındığı ayın ilk gününden geriye dönük son bir yıl içinde
en az 500 transit beyannamesi (TIR Karnesi dâhil) kapsamı eşyayı transit
etmesi veya ilgili basitleştirilmiş usul kapsamındaki yükümlülüklerini
yerine getirebileceğine ilişkin bilgi ve belgeleri sunması.
(2)
Genel yönetim kapsamındaki kamu idareleri, iktisadi devlet teşekkülleri ve
kamu iktisadi kuruluşları ile sermayesinin tamamı bir iktisadi devlet teşekkülüne
veya kamu iktisadi kuruluşuna ait bağlı müesseselerin başvurularında bu
maddede belirtilen şartlar aranmaz.
(3)
Taşıma şekillerine özgü basitleştirmelerde, bu maddede sayılan koşullara ek
olarak aranacak özel koşullar ve bu maddede belirtilen şartların
aranmayacağı haller Bakanlıkça belirlenir.
(4)
Kapsamlı teminat veya teminattan vazgeçme basitleştirmelerine ilişkin
olarak, bu maddede sayılan koşullara ek olarak aranacak özel koşullar ile
başvuruya ve iznin verilmesine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça
belirlenir.
Basitleştirme
izinleri için yetkili makamlar
MADDE
231 – (1) Basitleştirme izni
vermeye Bakanlık (Gümrükler Genel Müdürlüğü) yetkilidir. Kapsamlı teminat
başvuruları için başvuru sahibinin şirket merkezinin ticaret siciline
kayıtlı bulunduğu yerden sorumlu gümrük ve ticaret bölge müdürlüklerine
yetki verilebilir.
Basitleştirme
izni başvurusu
MADDE
232 – (1) Basitleştirmelerin
kullanılmasına yönelik izin başvurusu, izin makamına yazılı olarak veya
elektronik veri işleme tekniği kullanılarak yapılır.
(2)
Başvuru sahibi verilen bilgi ve ekli belgelerin tam ve doğru olmasından
sorumludur.
(3)
Basitleştirme başvurusunda;
a)
Rejim hak sahibinin bağlı bulunduğu ticaret sicil müdürlüğü bilgisi ile kuruluşa
ilişkin şirket esas sözleşmesinin, şirket güncel adresinin, cari ortakların
ve gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanların
yayımlandığı Ticaret Sicil Gazetesi tarih ve sayılarını içerir liste,
b)
Yönetim Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek
kişiler ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz
çalışanlarının arşiv bilgilerini de içeren son bir ay içerisinde alınmış
adli sicil kayıtları, bu kişilerden yabancı uyruklu olanların adli sicil
kayıtlarını ibraz edememeleri halinde, Ek-52’de yer alan taahhütname ile
birlikte geçerli pasaportlarının yeminli tercümesi,
c)
Vergi mükellefi olduğuna ve vergi borcu bulunmadığına ilişkin ilgili vergi
dairesinden son bir ay içerisinde alınmış yazı,
ç)
Firmayı temsile yetkili kişilerin imza sirkülerleri,
d) Bu
Yönetmeliğin 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi kapsamındaki
bilgi ve belgeler,
yer
alır.
(4) Bu
Yönetmeliğin 230 uncu maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen kurum ve
kuruluşların başvurusunda, yetkili şahıslarca imzalanmış başvuru yazısına,
varsa basitleştirmeye ilişkin ek koşullara ilişkin bilgi ve belgeler
eklenir.
Basitleştirme
izin başvurularının kabulü ve reddi ile iznin verilmesi
MADDE
233 – (1) İzin makamı,
basitleştirmelerden yararlanma başvurusu üzerine 230 uncu maddede
belirtilen genel koşullar ve varsa her bir basitleştirmeye ilişkin özel
koşulları dikkate alarak izni verir veya başvuruyu reddeder. Başvurunun
reddine ilişkin karar gerekçesiyle birlikte başvuru sahibine bildirilir.
(2)
İzin makamı, basitleştirmeye ilişkin bir başvuru aldığında, başvurunun tam
olup olmadığını kontrol eder. Aranan belgelerin bir kısmının başvuru
dosyasında yer almadığının veya eksik bilgi içerdiğinin tespit edilmesi
halinde başvuru sahibine bildirilen eksiklikler bunlara ilişkin bildirimin
yapıldığı tarihi müteakip en geç altmış gün içinde tamamlanır. Bu süre
içerisinde tamamlanmayan başvuru yapılmamış sayılır.
Basitleştirme
izninin yeniden değerlendirilmesi, askıya alınması ve iptali
MADDE
234 – (1) İzin sahibi, izin
verildikten sonra ortaya çıkan ve iznin devam etmesini veya içeriğini
etkileyebilecek her türlü unsuru yetkili makamlara gecikmeksizin bildirir.
(2)
Yanlış ve eksik bilgiye dayanarak verilmiş olan izin, izin sahibinin
bilginin yanlış veya eksik olduğunu bildiği veya bilmesi gerektiği hallerde
iptal edilir. Söz konusu iptal kararı gerekçesiyle birlikte başvuru
sahibine bildirilir.
(3)
Basitleştirme izni;
a)
İznin uygulanmasını etkileyecek bir mevzuat değişikliğinin söz konusu olması,
b)
İznin verilmesi için belirtilen bir veya birden fazla koşulun ya da izin
kapsamında öngörülen bir yükümlülüğün yerine getirilmemiş veya
getirilemeyecek olması,
c)
İznin verilmesinden sonra ortaya çıkan bir unsurun, iznin devamını veya içeriğini
etkilemesi,
ç)
Bakanlıktaki mevcut bilgi ve belgelerin değerlendirilmesi sonucunda gerekli
görülmesi,
d)
İzin sahibi tarafından bu yönde talepte bulunulmuş olması,
durumlarından
birinin gerçekleşmesi halinde, durumun niteliğine göre, izin makamı tarafından
yeniden değerlendirilebilir, düzeltilebilir, izin makamınca belirlenecek
süre boyunca askıya alınabilir ya da iptal edilebilir. Yapılan
değerlendirme ve işlem sonucu izin sahibine bildirilir.
Demiryolu
ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE
235 – (1) Eşyanın demiryolu
ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına ilişkin yapılacak izin başvurusu,
230 uncu maddenin birinci fıkrasında belirtilen koşulların sağlanması
halinde 232 nci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ibraz edilerek
yapılır. Ancak 230 uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen kurum ve
kuruluşların başvurularında, 232 nci maddede yer alan bilgi ve belgeler
aranmaksızın, demiryolu işletmecisinin Uluslararası Demiryolları Birliği
(UIC) işletme kodunun yer aldığı ve verilecek izin kapsamında
gerçekleştirilecek transit işlemlerine ilişkin yükümlülüklerin rejim hak
sahibi sıfatıyla taraflarınca üstlenildiğine dair ibare içeren, yetkili
şahıslarca imzalanmış başvuru yazısına istinaden işlem yapılır.
(2)
Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıyan demiryolu işletmecisine
Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin başvurusunda
aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında hareket ve varış
gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim hak sahibinin
yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.
Denizyolu
ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE
236 – (1) 230 uncu maddenin
birinci fıkrasında belirtilen koşulları taşıdığını 232 nci maddede
belirtilen bilgi ve belgeler ile tevsik eden denizyolu taşımacılığı yapan
firmalara Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin
başvurusunda aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında
hareket ve varış gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim
hak sahibinin yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça
belirlenir.
Havayolu
ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE
237 – (1) Transit rejimi
çerçevesinde eşyanın havayolu ile basitleştirilmiş usulde taşınmasına
ilişkin yapılacak izin başvurusunda, başvuru sahibinin Türkiye Gümrük
Bölgesinde en az iki yıldır yerleşik olması, başkası adına ve namına
hareket etmemesi, düzenli olarak transit işlemleri yapması ve Yönetim
Kurulu üyeleri, sermayesinin yüzde onundan fazlasına sahip gerçek kişiler
ile gümrük ve dış ticaret işlemlerinde temsil yetkisini haiz çalışanları
hakkında 230 uncu maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen
mevzuat hükümleri uyarınca kesinleşmiş ceza veya mahkûmiyet kararının bulunmaması
şartı aranır. Bu kapsamda yapılacak başvurularda, 230 uncu maddede
belirtilen diğer koşullar aranmaz.
(2)
Birinci fıkrada belirtilen koşulları taşıdığını 232 nci maddenin üçüncü
fıkrasının ilgili bentlerinde sayılan belgeler ile tevsik eden havayolu
firmalarına Bakanlıkça basitleştirme izni verilebilir. Basitleştirme izin
başvurusunda aranacak ilave koşullar ve belgeler ile izin kapsamında
hareket ve varış gümrük idarelerinde yapılacak işlemler, izin sahibi rejim
hak sahibinin yükümlülükleri ve izne ilişkin diğer hususlar Bakanlıkça
belirlenir.
Boru
hattı ile taşımalara ilişkin basitleştirilmiş usul
MADDE
238 – (1) Boru hattıyla
transit rejimi hükümleri;
a)
Boru hattıyla Türkiye Gümrük Bölgesine gelen eşya için Türkiye Gümrük
Bölgesine girişte,
b) Türkiye
Gümrük Bölgesinde bulunan eşyanın boru hattına girişinde,
uygulanır.
(2)
Boru hattı ile transit rejiminde, rejim hak sahibi, boru hattı
işletmesidir.
(3)
Boru hattı ile transit taşımada, transit rejimi, eşyanın gönderildiği
kişinin işletmesine ulaşıp kayıtlarına geçmesiyle son bulur.
(4)
Boru hattı taşımacılığında, taşımayı yapan işletme ve eşyanın gönderildiği
işletme, bu eşyaya ilişkin muhasebe kayıtlarını eksiksiz tutmak ve gümrük
idaresinin denetimine her an hazır durumda bulundurmak zorundadır.
(5)
Boru hattı ile yapılan transit işlemlerine ve basitleştirme koşullarına
ilişkin özel hükümler getirmeye Bakanlık yetkilidir.
Ulusal
transit rejiminde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılık
MADDE
239 – (1) Türkiye Gümrük
Bölgesine getirilerek, ulusal transit rejimi altında taşınan serbest
dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi
sonucunda beyana göre eksik çıkması halinde;
a)
Varış gümrük idaresince, eksik çıkan miktar üzerinden hareket gümrük
idaresine uyuşmazlık bildirilir. Eksikliğin mahrecindeki eksik yüklemeden
veya yanlış beyandan kaynaklandığının, uyuşmazlık bildiriminden itibaren 28
gün içerisinde rejim hak sahibince hareket gümrük idaresine ispat edilmesi
gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28 gün daha uzatılabilir.
Eksikliğin sebebinin, süresi içerisinde ispat edilmesi halinde işlemler
tamamlanır ve hareket gümrük idaresince rejim ibra edilir. Eksikliğin
sebebinin süresi içerisinde ispat edilememesi halinde, gümrük vergileri ve
diğer yüklerin tahsil edilmesinin yanı sıra, Kanunun 241 inci maddesinin
birinci fıkrası uygulanarak işlemler tamamlanır ve hareket gümrük
idaresince rejim ibra edilir.
b)
Varış gümrük idaresinde, sistemde kontrol sonucu girilmeden, yükümlüsünce
eksikliğe ilişkin gümrük vergileri ve diğer yüklerin ödenmek istenmesi ve
bunların varış bildirimini müteakip üç gün içinde ödenmesi halinde, varış
gümrük idaresi sistem üzerinden uyuşmazlığın çözümünün beklenilmediğini ve
vergilerin ödendiğini içeren mesajı hareket gümrük idaresine gönderir. Bu
durumda, hareket gümrük idaresince ilave bilgi ve belge aranmaksızın rejim
ibra edilir. Bu süre içinde gerekli ödemenin yapılmaması halinde varış
gümrük idaresi kontrol sonucunun uygun olmadığını ve uyuşmazlığın hareket
gümrük idaresince çözüleceğini belirtir ve işlemler (a) bendine göre
yapılır.
c)
Türkiye Gümrük Bölgesinin dışına çıkarılacak eşya için vergilerin tahsilini
müteakip aracın çıkışına izin verilir.
(2)
Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek, ulusal transit rejimi altında taşınan
serbest dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan
muayenesi sonucunda beyana göre fazla çıkması halinde;
a)
Fazla çıkan eşya geçici depolama yeri veya antrepoya alınır; talep edilmesi
halinde, beyana konu diğer eşyanın gümrük işlemlerine devam edilir.
Beyannameye ekli fatura ve ticari belgelerde kayıtlı bilgilerden fazlalığın
yanlış beyan sebebiyle ortaya çıktığı anlaşılırsa, fazla eşyaya ilişkin
rejim beyanında bulunulmasına izin verilir. Aksi halde, fazlalığın
mahrecindeki fazla yüklemeden veya yanlış beyandan kaynaklandığının, 28 gün
içerisinde ispat edilmesi gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28 gün
daha uzatılabilir. Yükümlüsünce süresi içerisinde ispat edilmesi halinde,
fazla eşyaya ilişkin rejim beyanında bulunulmasına izin verilir. Süresi içerisinde
ispat edilememesi halinde, fazla eşya Kanunun 177 nci maddesi kapsamında
tasfiyeye tabi tutulur. Her iki durumda da, varış gümrük idaresince hareket
gümrük idaresine bildirimde bulunulmasını müteakip hareket gümrük
idaresince rejim ibra edilir.
b)
Türkiye Gümrük Bölgesinin dışına çıkarılacak eşya için, fazla çıkan eşya
ile beyan edilen eşyanın aynı olması durumunda, tespit edilen fazlalık
transit refakat belgesine ve sisteme gerekli açıklamalar yapılarak
kaydedilir ve transit rejimi sonlandırılarak eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi
dışına çıkarılmasına izin verilir. Ayrıca, hareket veya giriş gümrük
idaresine bilgi verilir. Çıkış gümrük idaresinde, beyan edilen serbest
dolaşımda bulunmayan eşyaya ilaveten farklı eşya tespit edilmesi halinde
ise, durum transit refakat belgesine ve sisteme gerekli açıklamalar
yapılarak kaydedilir, transit rejimi sonlandırılarak beyan edilen eşyanın
Türkiye Gümrük Bölgesi dışına çıkarılmasına izin verilir, ancak farklı
çıkan eşyanın yurtdışına çıkışına izin verilmez. Farklı eşya bulunması
durumunun mahrecindeki yüklemeden veya yanlış beyandan kaynaklandığının 28
gün içerisinde ispat edilmesi gerekir. Bu süre yazılı başvuru halinde 28
gün daha uzatılabilir. Yükümlüsünce süresi içerisinde ispat edilmesi
halinde, bu eşyanın yurtdışı edilmesine ya da transit rejimine tabi
tutulmasına izin verilir. Süresi içerisinde ispat edilememesi halinde,
fazla eşya Kanunun 177 nci maddesi kapsamında tasfiyeye tabi tutulur.
Ayrıca, hareket veya giriş gümrük idaresine bilgi verilir.
Ortak
transit rejiminde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana aykırılık
MADDE
240 – (1) Ortak transit
rejimi kapsamında, Türkiye Gümrük Bölgesine mühürlü olarak gelen ve
mühürleri kontrol edilmek suretiyle varış gümrük idaresine sevk edilen veya
mühürsüz gelen ve transit idaresince mühür tatbik edilmek suretiyle ya da
mühürden vazgeçme uygulanarak varış gümrük idaresine sevk edilen serbest
dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi
sonucunda eşyanın beyanda belirtilen cinsine uygun olmakla birlikte beyana
göre eksik çıkması halinde;
a)
Hareket/transit gümrük idaresinde tatbik edilen orijinal mührün sağlam
olması durumunda, varış gümrük idaresince eksik çıkan miktar üzerinden
transit işlemi sonlandırılır ve hareket gümrük idaresine, çözümünün
beklenmediği belirtilerek uyuşmazlık bildirilir.
b)
Hareket/transit gümrük idaresinde tatbik edilen orijinal mührün sağlam
olmaması veya sökülmüş olması ya da eşyanın Türkiye Gümrük Bölgesi içinde
boşaltıldığı veya değiştirildiğine ilişkin kanaatin oluşması durumunda,
tahsilat işlemi başlatılır. Tahsilat henüz gerçekleşmeden hareket gümrük
idaresince araştırma başlatılması durumunda, tahsilat talebinde bulunulur.
Hareket gümrük idaresince, araştırma başlatılmadan ya da araştırma
başlatılıp varış gümrük idaresince araştırmaya cevap verme süresi dolmadan
önce vergi ve diğer yüklerin tahsil edilmesi durumunda, vergilerin
ödendiğini içeren mesaj hareket gümrük idaresine gönderilir.
(2)
Ortak transit rejimi kapsamında, Türkiye Gümrük Bölgesine mühürlü olarak gelen
ve mühürleri kontrol edilmek suretiyle varış gümrük idaresine sevk edilen
veya mühürsüz gelen ve transit idaresince mühür tatbik edilmek suretiyle ya
da mühürden vazgeçme uygulanarak varış gümrük idaresine sevk edilen serbest
dolaşımda olmayan eşyanın, varış gümrük idaresince yapılan muayenesi
sonucunda eşyanın beyanda belirtilen cinsine uygun olmakla birlikte beyana
göre fazla çıkması halinde, 239 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca işlem
yapılır.
(3)
Ortak transit rejimi kapsamında, transit idaresinde tespit edilen bu madde
kapsamı eksiklik için işlemler varış gümrük idaresi olarak
gerçekleştirilir, hareket gümrük idaresine uyuşmazlık bildirilir ve mevcut
olan eşya ulusal transit rejimi kapsamında yapılacak beyana istinaden varış
gümrük idaresine sevk edilir. Fazlalık tespit edilmesi durumunda,
ilgilisince talep edilmesi halinde, fazla çıkan eşya ulusal transit rejimi
kapsamında yapılacak beyana istinaden varış gümrük idaresine sevk edilir.
Ulusal
ve ortak transit rejimlerinde serbest dolaşımda olmayan eşyada beyana
aykırılıklar için ortak hükümler
MADDE
241 – (1) 239 ve 240 ıncı
maddelere konu eksiklik veya fazlalığın eşyanın tabiatı icabı, Ek-11’de yer
alan oranlarda olduğunun anlaşılması halinde, eksiklik veya fazlalık
takibatı yapılmayarak işlemler varış gümrük idaresince tespit edilen miktar
üzerinden sonuçlandırılır. Eksiklik veya fazlalık takibatı gerektiren
durumlar için takibat ve varsa cezaî işlem, eksiklik veya fazlalığın tamamı
için değil, Ek-11’de belirtilen oranları aşan kısmı için uygulanır.
(2)
Varış gümrük idaresinde yapılan kontrol neticesinde tespit edilen 239 ve
240 ıncı maddelere konu aykırılığın, Kanunun ve/veya 5607 sayılı
Kaçakçılıkla Mücadele Kanununu da ihlal ettiği sonucuna varılması durumunda
ilgili hükümler uyarınca gerekli işlemler yapılır.
(3)
Varış gümrük idaresinde yapılan kontrol neticesinde, taşıta tatbik edilen
mühürlerin sağlam olduğu, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun ihlal
edildiğine yönelik bir tespitte bulunulmadığı ve 239 ve 240 ıncı maddeler
çerçevesinde bir eksiklik ya da fazlalık bulunmadığı; ancak, eşyanın tarife
alt pozisyonunun beyan edilenden farklı olduğunun tespit edildiği hallerde
Kanunun 241 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca işlem yapılır.
Serbest
dolaşımda bulunan eşyada beyana aykırılık
MADDE
242 – (1) Varış gümrük
idaresince yapılan muayene neticesinde, miktar ve cins bakımından transit
beyannamesine göre aykırı çıkan ihraç eşyası için sonradan ihraç edilsin
veya edilmesin Kanunun 241 inci maddesi uygulanır. Söz konusu aykırılığın
Kanunun diğer hükümlerini ve/veya 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele
Kanununu da ihlal ettiği sonucuna varılması durumunda ilgili hükümler
uyarınca gerekli işlemler yapılır.
Belirgin
bir şekilde farklı cinste eşya
MADDE
243 – (1) Türkiye Gümrük
Bölgesine getirilerek transit rejimine konu edilen serbest dolaşımda
olmayan eşyanın giriş gümrük idaresinde yapılan kontrolü neticesinde, beyan
edilenden açıkça farklı olduğu tahlil, teknik inceleme ve araştırmaya gerek
olmaksızın kolayca anlaşılabilen ve gümrük vergileri ve/veya ticaret
politikası önlemleri açısından farklılık oluşturan eşya, belirgin bir
şekilde farklı cinste eşya olarak kabul edilir. Kanunun 235 inci maddesinin
beşinci fıkrası uyarınca idari para cezasının uygulanmasını müteakip
eşyanın sevkine izin verilir.
Yükümlü
ve kefile yönelik tahsilat işlemleri
MADDE
244 – (1) İlgili gümrük
idaresince transit işleminin usulüne uygun olarak gerçekleştirilmediğinin
tespit edilmesi durumunda tahsilat işlemi başlatılır.
(2)
İlgili gümrük idaresince yükümlüsüne tebliğ edilen gümrük vergileri ve
diğer yükler, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun
hükümlerine göre takip ve tahsil edilir.
(3)
Süresi içinde ödenmeyen kesinleşmiş gümrük vergileri ve diğer yükler için,
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun ilgili
hükümleri çerçevesinde, ilgili gümrük idaresince kefil nezdinde tahsilat
işlemi başlatılır. Ortak transit rejimi kapsamı işlemlerde kefilden
tahsilatın yapılabilmesi için, gerekli bildirimlerin öngörülen sürelerde
kefile yapılmış olması gerekir.
(4)
Kefil tarafından süresi içinde ödenmeyen gümrük vergileri ve diğer yükler
için kefil nezdinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanun hükümlerine göre takibata geçilir.
(5)
Teminatın yeterli olmaması halinde kalan tutar, 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre yükümlüsünden
tahsil edilir.”
MADDE
6 – Aynı Yönetmeliğin 493
üncü maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(1)
Toplu teminat sisteminde, bir kişinin bir gümrük idaresine her türlü gümrük
işlemlerine ilişkin vermiş olduğu teminat, o kişinin o gümrük idaresindeki
transit rejimi hariç bütün gümrük işlemleri için kullanılır.”
“(4)
Götürü teminat sisteminde ise, gümrük yükümlülüğü gerektiren veya
gerektirebilecek birden fazla işlem için Bakanlıkça belirlenecek şartları
taşıyanların talebi üzerine, gümrükçe onaylanmış işlem veya kullanımlardan
her biri için ayrı ayrı teminat verilmesi yerine, transit rejimi hariç tüm
işlemleri kapsayacak bir teminat verilebilir.”
MADDE
7 – Aynı Yönetmeliğin 512 nci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kurulu” ibaresinden sonra gelmek
üzere “başkanı ve” ibaresi, “şirketi” ibaresinden sonra gelmek üzere
“gümrük ve dış ticaret işlemlerinde” ibaresi eklenmiş; ikinci fıkrasında
yer alan “kurucular ile şirket müdürünün ve imza sirkülerindeki (A) grubu
imzaya yetkililerin” ibaresi “ortaklar ile şirket müdürünün” olarak
değiştirilmiştir.
MADDE
8 – Aynı Yönetmeliğin 513
üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde, ikinci
fıkrasında yer alan “başmüdürlüğe” ibaresi “bölge müdürlüğüne”, dördüncü
fıkrasında yer alan “Başmüdürlük” ibaresi “Bölge müdürlüğü”, beşinci
fıkrasında yer alan “çalıştırma” ibaresi “çalışma” olarak değiştirilmiştir.
“(1)
Geçici depolama yeri açıp işletmek isteyen kişiler izin almak için aşağıda
sayılan belgelerle birlikte ilgili gümrük müdürlüğüne bir dilekçe ile
başvurmaları gerekir.
a) 512
nci maddede sayılan suçlardan mahkûm olunmadığına dair adli sicil belgesi,
b)
Geçici depolama yeri olarak açılıp işletilecek yerin mülkiyetinin veya
üzerindeki sınırlı ayni hakkın başvuru sahibine ait olduğunu belgeleyen
onaylı tapu sicil örneği veya kira sözleşmelerinin aslı veya örnekleri,
c) İlgili
Ticaret Sicili Gazetesinin (tadiller dâhil) aslı veya gümrük müdürlüğünce
onaylanmış örneği,
ç)
Noterden tasdikli imza sirküleri,
d)
Geçici depolama yeri alanının tümünü gösteren, resmi kurum ve kuruluşlar,
belediyeler veya ilgili odalara kayıtlı mühendis ve mimarlarca onaylanmış
plan veya kroki,
e)
Geçici depolama yeri olarak açılmak istenilen yer; belediye sınırları
içerisinde ise ilgili belediye başkanlığından alınacak İşyeri Açma ve
Çalışma Ruhsatı, diğer yerlerde ise ilgili yerden (valilikler ya da konusu
ile ilgili yetkili Kurum veya Kuruluş) alınacak İşyeri Açma ve Çalışma
Ruhsatı veya buna karşılık gelen belge,
f)
Geçici depolama yerini ve eklentilerini içten, dıştan ve her bir cepheden
ayrıntılı bir şekilde gösteren ilgili gümrük müdürlüğünce onaylı
fotoğraflar,
g)
Vergi mükellefiyet belgesi,
ğ)
Geçici depolama yerinde yangın ve patlamalar için gerekli önlemlerin
alındığını gösteren itfaiye raporu,
h)
Ek-79’da yer alan taahhütname.
İmza sirküleri
hariç yukarıda sayılan belgelerin asıllarının gümrük idaresine gösterilmesi
halinde gümrükçe onaylanmış bir örneklerinin dosyasında bulundurulması
yeterlidir. Gümrük idarelerince bu belgeler yanında gerekli görülen
hallerde ilave bilgi ve belge istenilebilir.
“(3)
İkinci fıkranın (b) bendinde belirtilen yerler dışında geçici depolama yeri
açma talepleri ile ilgili olarak, açılması düşünülen geçici depolama
yerinde gümrük gözetimi ve denetimini olumsuz etkileyecek bir durumun olup
olmadığı, geçici depolama yeri açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç bulunup
bulunmadığı ve yatırım yapılacak yere eşya sevkiyatının gümrük denetimi
altında güvenli bir şekilde yapılıp yapılamayacağı hususlarına ilişkin
Bölge Müdürlüğünce yapılacak değerlendirme dikkate alınarak Bakanlıkça ön
izin verilebilir. Ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair
değerlendirme; geçici depolama yeri açılacak yerdeki diğer geçici depolama
yerlerinin fiziki kapasiteleri, dönemsel doluluk oranları, başvurunun
yapıldığı gümrük müdürlüğünün işlem hacmi, gümrük müdürlüğünün idari
kapasitesi ve geçici depolama yeri açılmasının öngörüldüğü yerdeki ticari
ve sınai yatırımları da dikkate alacak şekilde yapılır. Ön izin
başvuruları, dilekçe, Ticaret Sicil Gazetesi ve imza sirküleri ile birlikte
ilgili gümrük müdürlüğüne yapılır.”
MADDE
9 – Aynı Yönetmeliğin 514
üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Geçici
depolama yeri bulunmayan yerler
MADDE
514 – (1) Gümrük
Yönetmeliğinin 97 nci maddesi kapsamında geçici depolama yeri bulunmayan
yerlerdeki eşyanın konulduğu yerin geçici depolama yeri olarak kabul
edilmesine ilişkin başvuru ve buna ilişkin işlemler, gümrük müdürlüğünün
görüşü üzerine bağlı bulunulan bölge müdürlüğünce sonuçlandırılır ve
Bakanlığa bilgi verilir. Geçici depolama yeri olarak kabul edilen söz
konusu yerlere konulan eşyaya ilişkin gümrük işlemlerinin tamamlanmasını
müteakip bu yerin geçici depolama yeri statüsü sona erer.”
MADDE
10 – Aynı Yönetmeliğin 515
inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Geçici
depolama yeri işleticilerinin gümrüğe karşı sorumlulukları
MADDE
515 – (1) Eşyanın geçici
depolama yerine giriş ve çıkışına ilişkin kayıtlar, geçici depolama yeri
işleticilerince bilgisayar ortamında tutulur.
(2)
Geçici depolama yerlerinde bulunan eşyanın geçerli veya zorlayıcı nedenler
dışında ziyanından, hasara uğramasından veya değiştirilmesinden doğan mali
sorumluluk işleticilere aittir. Bu sorumluluk söz konusu eşyaya ait gümrük
vergileri ile Kanunun 236 ncı maddesindeki cezaların gümrük idaresine
ödenmesini de kapsar. Sorumlular hakkında duruma göre ayrıca 5607 sayılı
Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu hükümleri uyarınca işlem yapılır.”
MADDE
11 – Aynı Yönetmeliğin 517
nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “geçici depolama yeri geçici
olarak derhal kapatılır” ibaresi “tedbir olarak geçici depolama yerine eşya
girişine izin verilmez” olarak değiştirilmiştir.
MADDE
12 – Aynı Yönetmeliğin 518
inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
518 – (1) Antrepo açma ve işletme
izni almak üzere başvuracak gerçek ve tüzel kişiler, yatırım yapmadan önce,
antreponun bağlı bulunacağı gümrük müdürlüğüne dilekçe ile başvurur.
Akaryakıt antrepoları hariç olmak üzere, özel antrepolar için yatırım izni
aranmaz.
(2)
Yatırım izni yalnızca kamu kuruluşları ve belediyeler ile 13/1/2011 tarihli
ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş, asgari iki
yıldır faaliyette bulunan ve ödenmiş sermayesi;
a)
Gelişmiş yöre kapsamındakiler için 2.500.000 TL,
b)
Normal yöre kapsamındaki iller için 1.000.000 TL,
c)
Kalkınmada öncelikli yöre kapsamındaki iller için 500.000 TL,
olan
anonim ve limited şirketlere verilebilir. Asgari iki yıldır faaliyette
bulunma ve ödenmiş sermaye miktarının tespitinde, anonim ve limited
şirketlerde unvan değişikliği veya şirket birleşmeleri göz önünde
bulundurulur.
(3)
Antrepo açma izni almak üzere başvuracak gerçek kişilerin ve tüzel
kişilerin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri, şirketi gümrük ve dış ticaret işlemlerinde
temsile yetkili kişiler ile şirket sermayesinin % 10 veya daha fazlasına
sahip gerçek kişilerin, affa uğramış olsalar dahi hırsızlık, güveni kötüye
kullanma, dolandırıcılık, hileli iflas, kamu güvenine karşı işlenen suçlar,
suç işlemek amacıyla örgüt kurma, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına
fesat karıştırma, zimmet, irtikap, zimmet veya irtikâp suçunun işlenmesine
kasten göz yumma, rüşvet, iftira, suç uydurma, yalan tanıklık, yalan yere
yemin, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, muhafaza görevini
kötüye kullanma suçları ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga
4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu, mülga 1918 sayılı Kaçakçılığın
Men ve Takibine Dair Kanun, 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma
Hakkında Kanun, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359 uncu maddesinde
(1/1/1999 tarihinden önceki dönem için aynı Kanunun 344 üncü maddesinin l-6
numaralı bentlerinde) belirtilen vergi kaçakçılığına ilişkin fiillerden
mahkum olmamış/ceza almamış olmaları şarttır. Limited şirketlerde ortaklar
ile şirket müdürünün söz konusu suçları işlememiş olmaları şarttır. Anonim
şirketlerde, şirketin yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile sermayesinin %
10 veya daha fazlasına sahip ortakları; limited şirketlerde şirket
ortakları arasında yurt dışında ikamet eden yabancı şahısların ise söz
konusu suçları işlememiş olduklarına dair yazılı beyanlarına itibar edilir.
(4)
Antrepo açma ve işletme yatırım izni, izin ve devir başvuruları, üçüncü
fıkrada sayılan fiillere ilişkin gümrük idaresince sürdürülen suistimal,
yolsuzluk veya kaçakçılık kapsamında bir inceleme veya araştırmaya
rastlanılması halinde inceleme veya araştırma sonuçlanıncaya kadar
reddedilir.
(5)
Gümrük müdürlüğü başvuruya ilişkin görüşünü başvuru dilekçesi, ilgili
Ticaret Sicili Gazetesi, imza sirküleri ve üçüncü fıkrada sayılan kişilere
ait adli sicil belgeleri ile birlikte gümrük ve ticaret bölge müdürlüğüne
iletir. Bölge müdürlüğü, gümrük gözetimi ve denetimini olumsuz etkileyecek
bir durumun olup olmadığı, antrepo açılmasına ekonomik yönden ihtiyaç
bulunup bulunmadığı ve yatırım yapılacak yere eşya sevkiyatının gümrük
denetimi altında güvenli bir şekilde yapılıp yapılamayacağı hususlarına
ilişkin görüşleri ile birlikte talebi Bakanlığa intikal ettirir. Ekonomik
yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair değerlendirme; antrepo açılacak
yerdeki diğer antrepo ve geçici depolama yerlerinin fiziki kapasiteleri,
dönemsel doluluk oranları, başvurunun yapıldığı gümrük müdürlüğünün işlem
hacmi, gümrük müdürlüğünün idari kapasitesi ve antrepo açılmasının
öngörüldüğü yerdeki ticari ve sınai yatırımları da dikkate alacak şekilde
yapılır. Yatırım izni talepleri Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(6)
Yatırım izni verilen başvuru sahiplerine yapılacak bildirim tarihinden
itibaren altı ay içerisinde antrepo olarak açılmak istenen tesisin/yerin
hazır hale getirilerek ilgili gümrük müdürlüğüne başvurulması gerekir. Bu
süre içerisinde açılıp işletilmek istenen tesisin/yerin hazırlanamaması
veya gerekli belgelerin sunulamaması halinde söz konusu süre içerisinde
ilgili gümrük müdürlüğü ve bölge müdürlüğü aracılığıyla Bakanlıktan ek süre
talebinde bulunulması gerekir. İlgililerce süresi içerisinde başvuru
yapılmaması veya ek süre talebinde bulunulmaması halinde verilen yatırım
izni iptal edilmiş sayılır.
(7)
Özellikli eşyanın depolanacağı antrepolar ile lojistik faaliyetlerin
yürütüldüğü deniz limanı, havalimanı, gümrüklü sahalar ve lojistik
merkezler içerisinde açılacak antrepolarda beşinci fıkrada yer alan
ekonomik yönden ihtiyaç bulunup bulunmadığına dair değerlendirme
ölçütlerine bağlı kalınmaksızın idarenin genel değerlendirmesi ile yatırım
izni talepleri sonuçlandırılabilir.”
MADDE
13 – Aynı Yönetmeliğin 519
uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1)
Genel antrepo açma ve işletme izinleri, açma ve işletme izin belgesinin
düzenlendiği tarihten itibaren beş yıl geçerli olacak şekilde verilir. Süre
sonunda faaliyetine devam etmek isteyen antrepo işleticileri açma ve
işletme iznine ilişkin yürürlükte olan mevzuata uygun şartların
sağlandığını gösteren belgeleri bağlı oldukları gümrük müdürlüğüne ibraz
ederek açma ve işletme izninin geçerlilik süresinin uzatılmasını talep
ederler. Söz konusu talep, iznin sona erdiği tarihten en erken dört ay, en
geç bir ay önce yapılır. Bir aydan sonra yapılan başvurularda gecikme
süresi kadar antrepoya eşya girişi durdurulur. Talep gümrük ve bölge
müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa aktarılarak nihai değerlendirme
Bakanlıkça yapılır. Talebin uygun bulunması halinde izin belgesinin geçerlilik
süresi beş yıl uzatılır. Süre sonunda yürürlükte olan mevzuata uygun
şartları yerine getirmeyen genel antrepoların açma ve işletme izinleri
iptal edilir.”
MADDE
14 – Aynı Yönetmeliğin 520
nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
520 – (1) Antrepo açma ve işletme izni almak isteyen kişilerin
Ek-80’in “I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER” bölümünde belirtilen
belgeler ve Ek-81’de yer alan taahhütname ile antreponun bağlı bulunacağı
gümrük müdürlüğüne başvuruda bulunmaları gerekir.”
MADDE
15 – Aynı Yönetmeliğin 521
inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “534 üncü maddede” ibaresi
“Ek-80’in II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER bölümünde” olarak,
ikinci ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş; dördüncü
fıkrasında yer alan “Antrepo” ibaresinden sonra gelmek üzere “açma ve
işletme” ibaresi eklenmiştir.
“(2)
Başvurunun incelenmesi esnasında ilgili gümrük müdürlüğü tarafından antrepo
olarak açılmak ve işletilmek üzere hazırlanan yer için görgü raporu
düzenlenir. Görgü raporu; söz konusu yerin ek-80’in II. ANTREPOLARDA
ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER bölümünde belirtilen şart ve nitelikleri
taşıyıp taşımadığının ve eşyanın güvenli bir şekilde muhafazasını
sağlayacak durumda olup olmadığının yetkilendirilmiş gümrük müşaviri tarafından
yapılan tespitine ilişkin tüm bilgileri, antreponun özelliğine göre
bulunması öngörülen koşulları, antrepo alanının tam adresini ve özellik arz
eden eşyanın depolandığı antrepolarda Ek-80’in II. Bölümü’nün B kısmında
belirtilen şart ve nitelikleri taşıyıp taşımadığı hususlarını kapsar.”
“(3)
Antrepo açılış taleplerine ilişkin başvurular, yerinde incelemeler de
yaptırılmak suretiyle ilgili antreponun fiziki yapısının bu Yönetmelikte
belirtilen vasıf ve şartları haiz olup olmadığı hususu ile birlikte 518
inci maddenin beşinci fıkrasında belirtilen hususlar ve dış ticaret
politikaları göz önünde bulundurularak gümrük müdürlüğünce incelenir ve
görüş de belirtilmek suretiyle talep bölge müdürlüğüne intikal ettirilir.
Antrepo açılış talepleri, bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa
aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.”
MADDE
16 – Aynı Yönetmeliğin 523
üncü maddesinin altıncı fıkrası aşağıdaki şekilde, sekizinci fıkrasındaki
“idaresine” ibaresi “müdürlüğüne”, onuncu fıkrasındaki “idaresince” ibaresi
“müdürlüğünce” olarak değiştirilmiş; yedinci fıkrasında yer alan
“getirmediği” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve devralan kişiye ilişkin
koşulların sağlanıp sağlanmadığı” ibaresi, onuncu fıkrasında yer alan
“üzere” ibaresinden sonra gelmek üzere “en geç altı ay içerisinde” ibaresi
ile aynı maddeye aşağıdaki on birinci fıkra eklenmiştir.
“(6)
Antrepoyu devralmak isteyen gerçek veya tüzel kişi tarafından; 518 inci
maddenin ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarında, 519 uncu maddede ve
Ek-80’in I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER bölümünde bahsi geçen
tüm şartların sağlandığını ispat eden belgelerin ve antreponun devrine
ilişkin düzenlenen sözleşmenin ilgili gümrük idaresine ibraz edilmesi
gerekir.”
“(11)
Devrin şirket birleşmesi, bölünmesi veya tür değiştirmesi nedeniyle
gerçekleşmesi halinde 518 inci maddenin dördüncü ve beşinci fıkrası hükmü
uygulanmaz ve antrepoyu devretmek isteyen eski işleticinin antreponun
fiziki alanına ilişkin sağladığı mevcut koşulların antrepo izninin
geçerlilik süresinin bitimine kadar korunması yeterlidir. Sadece antrepo
işletme izninin devredilmesi durumlarında devralmak isteyen işleticinin
antreponun fiziki alanına ilişkin mer’i mevzuatla getirilen şartları yerine
getirmesi gerekir.”
MADDE
17 – Aynı Yönetmeliğin 524 üncü
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
524 – (1) Antrepolarda yapılmak istenilen ve antrepo planında
değişiklik yapılmasını gerektiren tadilat, genişletme ve daraltma talepleri
antreponun mevcut işletmecisinin taahhütlerini tamamen yerine getirip
getirmediğinin incelenmesi neticesine göre gümrük müdürlüğünün görüşü ile
birlikte bölge müdürlüğüne aktarılır ve bölge müdürlüğünce
sonuçlandırılarak Bakanlığa bilgi verilir. Genişletme ve daraltma
taleplerinde antrepo işletme iznine hak kazanılmasından sonra talep edilen
değişikliğe ilişkin gerçekleştirilen mevzuat değişiklikleri dikkate alınır.
Söz konusu talepler dışında kalan ve antrepo planında değişiklik
yapılmasını gerektirmeyen değişiklik talepleri ise gümrük müdürlüğünce
sonuçlandırılır ve bölge müdürlüğünce Bakanlığa bilgi verilir.
(2)
Antreponun aynı gümrük idaresi denetiminde bulunan başka bir adrese
taşınması talepleri ile akaryakıt antrepolarına ilişkin tank ilavesi
talepleri gümrük müdürlüğünce görüş belirtilmek suretiyle bölge müdürlüğüne
intikal ettirilir. Talep bölge müdürlüğünün görüşü ile birlikte Bakanlığa
aktarılır ve Bakanlıkça sonuçlandırılır.
(3) Bu
madde kapsamında yapılacak değişiklik; akaryakıt antrepolarında tank
ilavesi ise Ek-80’in I. BAŞVURU İÇİN ARANACAK BİLGİ VE BELGELER bölümünün
1-a, 1-b, 1-g, 1-h maddelerinde belirtilen belgeler, bunun dışında kalan
değişiklikler için ise, değişikliğin özelliğine göre gerekli görülen
belgeler ibraz edilir ve her türlü değişiklik başvurusunda yapılacak
değişikliğe ilişkin bütün ayrıntılar başvuru dilekçesinde belirtilir.
(4)
Birinci ve ikinci fıkrada yer alan işlemlere ilişkin yetkilendirilmiş
gümrük müşavirince tespit raporu düzenlenir. İznin Bakanlıkça verildiği
durumlarda tespit raporları Bakanlığa da (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü)
gönderilir. Birinci ve ikinci fıkra kapsamı dışında kalan ve antrepo
planında değişiklik yapılmasını gerektirmeyen değişiklik talepleri için
yetkilendirilmiş gümrük müşavirince tespit raporu düzenlenmez.”
MADDE
18 – Aynı Yönetmeliğin 525
inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “işleticilerinin” ibaresinden
sonra gelmek üzere “518 inci maddenin ikinci ve üçüncü fıkraları ile”
ibaresi eklenmiş, dördüncü fıkrasında yer alan “Gümrükler Genel Müdürlüğü
kontrolörleri ve stajyerleri” ibaresi yürürlükten kaldırılmış ve maddeye
aşağıdaki onuncu fıkra eklenmiştir.
“(10)
Bu maddenin uygulanmasında, Ek-80’in II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE
NİTELİKLER bölümünün “C. ANTREPO ŞARTLARINA İLİŞKİN KUSURLAR” kısmında yer
alan hafif, orta ve ağır kusurlar dikkate alınır. Yapılan inceleme, denetim
veya işlemlerde antrepoda Ek-80’de sayılan kusurların tespiti halinde
antrepo işleticilerine ilk tebligat tarihinden başlamak üzere “Hafif
Kusur”da üç ay, “Orta Kusur”da bir ay süre verilerek yükümlülüklerin yerine
getirilmesi bildirilir ve bu sürede antrepoya eşya girişine izin verilir.
“Hafif Kusur” veya “Orta Kusur”un verilen süre içerisinde giderilememesi
ile “Ağır Kusur” durumlarında antrepoya eşya girişine izin verilmez ve
ikinci fıkra uyarınca işlem yapılır. Bu fıkra kapsamında verilen süreler en
fazla bir kez ve verilen süre kadar uzatılır.”
MADDE
19 – Aynı Yönetmeliğin 534
üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, ikinci ve
dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmış, üçüncü fıkrasında yer alan "iskele
veya şamandıradan" ibaresi “iskele, platform veya şamandıradan” olarak
değiştirilmiş ve beşinci fıkrasında yer alan “Ek-81/A ve ek-81/B’de”
ibaresi “Ek-80’de” olarak değiştirilmiştir.
“(1)
Genel ve özel antrepo olarak kullanılacak kapalı ve/veya açık alanlarda
Ek-80’in “II. ANTREPOLARDA ARANACAK ŞART VE NİTELİKLER” bölümünde
belirtilen koşullar aranır.”
MADDE
20 – Aynı Yönetmeliğin 535
inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE
21 – Aynı Yönetmeliğin 536
ncı maddesinin yedinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(7)
Bu defterde; Ek-83’teki tablo muhteviyatı asgari bilgiler yer alır.”
MADDE
22 – Aynı Yönetmeliğin 541
inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1)
Akaryakıt antrepoları, benzin türleri, ham petrol, nafta (hammadde ve
solvent nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil
türleri, bio dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG) dökme veya
kaplı olarak konulmasına özgü genel veya özel antrepolardır. Akaryakıt
konulan antrepoların mal tahmil ve tahliyesinde kullanılan boru hatları da
antreponun mütemmim cüzü sayılır. Antrepo izninde antrepo tipi de
gösterilir.”
MADDE
23 – Aynı Yönetmeliğin 542
nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde, altıncı fıkrasının (e)
bendinde yer alan “17/6/2004 tarihli ve 25495 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinde
akaryakıt olarak sayılan ürünlerin” ibaresi “Benzin türleri, nafta
(hammadde ve solvent nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri,
fuel-oil türleri, bio dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG)”
olarak değiştirilmiş; sekizinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
“(1)
Dökme gelen sıvılar tanklara konulur. Tanklara konulan sıvıların
ölçümlerinin uygun yöntem ve cihazlarla yapılması esastır. Ancak,
denizyoluyla gelen veya giden benzin türleri, nafta (hammadde ve solvent
nafta hariç), gaz yağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil türleri, bio
dizel ile sıvılaştırılmış petrol gazının (LPG) akaryakıt antreposuna
girişinde ve antrepodan çıkışında Ek-80’in II. Bölümü’nün B kısmının 16 ncı
maddesinde belirtilen sayaçlar ile ölçüm yapılır. Sayaçla ölçüm yapılmasına
ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir. Yurtdışına transit edilecek
olması durumu hariç olmak üzere, Bakanlıkça belirlenecek hallerde bu eşya,
sayaç sistemi ile ölçümünün yapılması koşuluyla antrepoya alınmaksızın
doğrudan başka bir gümrük rejimine tabi tutulabilir.”
MADDE
24 – Aynı Yönetmeliğin 553
üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ayrı
dosya açılması, açma ve işletme izin belgesi düzenlenmesi ve harçların
tahsili
MADDE
553 – (1) Gümrük idarelerinin
gözetim ve denetimi altında bulunan her antrepo ve geçici depolama yeri
için bu idarelerde ayrı bir dosya açılır. Bu dosyalarda izinler, yazışmalar
ve benzeri belgeler muhafaza edilir. Antrepolar ve geçici depolama yerleri
kapatılsa dahi, bu belgeler kapanış tarihinden itibaren beş yıl süre ile
saklanır.
(2)
492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (8) sayılı tarifede yazılı olan ve harca
tabi bulunan antrepo ve geçici depolama yerleri açma izni belgelerine
ilişkin harcın peşin olarak ödenmesi, harcın ödenmesini müteakip söz konusu
belgenin düzenlenmesi gerekmektedir. Harç ödenmeden açma ve işletme izin
belgesi verilmesi halinde, bu belgelere ilişkin harçlardan belgeleri veren
memurlar mükellef ile müteselsilen sorumludurlar. Her yıl tahsil edilecek
bu harçlar, antrepo veya geçici depolama yerlerinin bağlı bulunduğu vergi
dairesince tahsil edilir.
(3)
Açma ve işletme izin belgeleri ile açma izin belgelerinin verilmesi ve bu
belgelere ait harçların tahsiline ilişkin olarak aşağıda belirtildiği
şekilde işlem yapılır.
a)
Antrepo ve geçici depolama yerlerine ilişkin izin yazısının gümrük
idaresine intikal etmesini müteakip, harcın ödenmesi için, vergi dairesine
bir yazı yazılır; aynı zamanda bu yazının bir örneği firma yetkilisine
elden verilir.
b)
Açma ve işletme harcının veya açma harcının tahsil edildiğine dair vergi
dairesi makbuzunun veya yazısının ilgili tarafından yedi gün içinde gümrük
müdürlüğüne ibrazı halinde, Açma ve İşletme İzin Belgesi veya Açma İzin
Belgesi gümrük idaresince düzenlenerek ilgilisine verilir. Söz konusu
belgeler bizzat gümrük müdürü veya vekili tarafından imzalanır.
c) Açma
ve işletme harcı toplamı veya açma harcının tahsil edildiğine dair Vergi
Dairesi makbuzu veya yazısının, Vergi Dairesine muhatap yazının ilgiliye
verildiği tarihten itibaren yedi gün içinde gümrük müdürlüğüne ibraz
edilmemesi halinde, bu sürenin bitiminden itibaren on beş gün içinde bir
müzekkere ile durumun aynı vergi dairesine bildirilmesi, ayrıca bu süre
içinde ilgiliye gönderilecek yazıda söz konusu harcın yatırılması
gerektiği, aksi takdirde verilen iznin iptal edileceği hususu bildirilir.
ç)
Açma ve İşletme İzin Belgesinin ilgili bulunduğu antreponun veya geçici
depolama yerinin görülebilir bir yerine asılacağı ilgilisine tebliğ edilir.
Denetimler sırasında bu belgelerin yerinde bulunup bulunmadığına dikkat
edilir.
d)
Açma ve işletme harçları yatırılmadan izin belgesi düzenlenmez ve söz
konusu yere eşya girişine izin verilmez.
e) Bu
yerler kapatıldığında söz konusu belgeler geri alınarak dosyasında muhafaza
edilir.
(4)
Açma ve işletme izin belgelerinin verildiği tarihi takip eden yıllarda da
bu harçların tahsilini sağlamak amacıyla işleticilerin mükellefiyet
kayıtlarının bulunduğu vergi dairesine bildirilir. Gümrük müdürlüklerince
düzenlenen antrepo ve geçici depolama yerleri açma ve işletme izin
belgelerinde, harca konu değişikliklerin, değişiklik tarihinden itibaren on
beş gün içerisinde ilgili Vergi Dairesi Başkanlığına veya Defterdarlığa
bildirilmesi gerekir.
(5)
Antrepolara veya geçici depolama yerlerine ilişkin yıllık harcın Ocak ayı
sonuna kadar yatırıldığına ilişkin makbuzun gümrük idaresine ibraz
edilmemesi halinde, bu antrepolara ve geçici depolama yerlerine eşya
girişine izin verilmez.
(6)
Antrepo ve geçici depolama yerlerinin gerek ilgilinin isteği, gerekse
idarece re'sen kapatılması üzerine kapatma işleminin gerçekleşmesini
müteakip ilgili vergi dairesine durum bir yazı ile bildirilir.”
MADDE
25 – Aynı Yönetmeliğin 48 ilâ
51 numaralı ekleri ekteki şekilde değiştirilmiş, 33 ilâ 47.05 numaralı
ekleri ile 82 numaralı ekinin 14, 16 ve 36 ncı satırları yürürlükten
kaldırılmış, aynı Yönetmeliğin eki Ek-52 ekteki şekilde yeniden
düzenlenmiştir.
MADDE
26 – Aynı Yönetmeliğin Ek-80
ve Ek-81’i ekteki şekilde değiştirilmiş, Ek-81/A ve Ek-81/B’si yürürlükten
kaldırılmıştır.
MADDE
27 – Aynı Yönetmeliğin
Ek-82’sindeki tabloya aşağıdaki satır eklenmiştir.
“
51
|
Havalimanlarında hizmet veren geçici depolama
yeri ve antrepo işleticilerinin serbest zaman uygulaması kapsamında
Bakanlıkça yapılan düzenlemelere uymaması.
|
”
MADDE
28 – Aynı Yönetmeliğe ekteki
Ek-83 eklenmiştir.
MADDE
29 – Aynı Yönetmeliğe
aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
“Mevcut
antrepoların durumu
GEÇİCİ
MADDE 11 – (1) 519 uncu
maddenin birinci fıkrasının uygulanmasında antrepo açma ve işletme izni
bulunan antrepolar için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren, Ek-80’de belirtilen kusur durumuna göre belirlenen eksikliklerin
giderilmesi için hafif kusurda bir yıl, orta kusurda iki yıl ve ağır
kusurda üç yıl süre tanınır ve eksiklik bulunan hususların süre sonuna
kadar Yönetmelik hükümlerine uyumlu hale getirilmesi gerekir.
(2)
Ek-80’in II. bölümünün “A-GENEL ÖZELLİKLER” kısmının (m) ve (n) bentleri
ile aynı bölümün “B-ÖZELLİK ARZ EDEN EŞYANIN DEPOLANDIĞI ANTREPOLARIN
ÖZELLİKLERİ” kısmının 13 üncü maddesi, “C-ANTREPO ŞARTLARINA İLİŞKİN
KUSURLAR” bölümünde ağır kusur olarak sayılmakla birlikte;
a)
Antrepo açma ve işletme izni bulunan antrepolar için (m) ve (n) bentleri
hafif kusur olarak değerlendirilir ve bunlar hakkında hafif kusura ilişkin
hükümler uygulanır.
b)
Antrepo açma ve işletme izni bulunan akaryakıt antrepoları için 13 üncü
maddede belirtilen iskele veya platforma bağlı olma şartı, açma ve işletme
izni süresinin uzatılmasında aranmaz ve bu şartın sağlanmaması kusur olarak
değerlendirilmez.”
“Demiryolu
ile yapılan taşımalarda teminat uygulaması
GEÇİCİ
MADDE 12 – (1) Demiryolu ile
yapılan taşımalarda, 1/11/2017 tarihine kadar tüm taşıma işlemlerinde; bu
tarihten sonra ise sadece 235 inci madde çerçevesinde basitleştirilmiş
usulde yapılan taşıma işlemlerinde teminat aranmaz.”
MADDE
30 – Bu Yönetmeliğin;
a) 1
inci maddesi 15/8/2017 tarihinde,
b) 6
ncı maddesi 1/11/2017 tarihinde,
c) 21
inci ve 28 inci maddeleri 1/1/2018 tarihinde,
ç)
Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe
girer.
MADDE
31 – Bu Yönetmelik
hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî
Gazete'nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
7/10/2009
|
27369
(Mükerrer)
|
Yönetmelikte Değişiklik Yapan
Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
1-
|
31/3/2010
|
27538
|
2-
|
2/7/2010
|
27629
|
3-
|
2/12/2010
|
27773
|
4-
|
31/12/2010
|
27802
|
5-
|
26/3/2011
|
27886
|
6-
|
30/4/2011
|
27920
|
7-
|
23/5/2011
|
27942
|
8-
|
16/7/2011
|
27996
|
9-
|
2/11/2011
|
28103
|
10-
|
28/12/2011
|
28156
|
11-
|
31/3/2012
|
28250
|
12-
|
12/6/2012
|
28321
|
13-
|
20/11/2012
|
28473
|
14-
|
10/1/2013
|
28524
|
15-
|
7/2/2013
|
28552
|
16-
|
5/4/2013
|
28609
|
17-
|
15/5/2013
|
28648
|
18-
|
12/6/2013
|
28675
|
19-
|
3/8/2013
|
28727
|
20-
|
21/11/2013
|
28828
(Mükerrer)
|
21-
|
21/5/2014
|
29006
|
22-
|
2/12/2014
|
29193
|
23-
|
31/1/2015
|
29253
|
24-
|
18/2/2015
|
29271
|
25-
|
13/3/2015
|
29294
|
26-
|
13/5/2015
|
29354
|
27-
|
30/6/2015
|
29402
|
28-
|
20/8/2015
|
29451
|
29-
|
22/1/2016
|
29601
|
30-
|
13/2/2016
|
29623
|
31-
|
29/3/2016
|
29668
|
32-
|
7/10/2016
|
29850
|
33-
|
12/1/2017
|
29946
|
|