Perşembe, Mayıs 26, 2016

Tek Pencere Sisteminde İşlem Yapacak Mükelleflerin Kullanıcı Adı ve Şifre Alması

Tek Pencere Sistemi e-başvuru uygulaması kullanılarak kendi adına başvuru yapacak mükelleflerin aşağıda listesi yer alan Gümrük Müdürlükleri’nden “Merkezi Bilge V2 Programı Kullanıcı Yetkisi”almaları gerekmektedir. İlgili Gümrük Müdürlüğü tarafından uygun bulunması halinde başvuru yapacak mükellefe “Merkezi Bilge V2 Programı Kullanıcı Yetkisi” verilecek olup mükellefler bu yetki ile https://uygulama.gtb.gov.tr/tekPencere/ linkinden sisteme giriş yapabilecek ve işlemlerini gerçekleştirebilecektir.

Gümrük Müdürlükleri Listesi

Kaynak: risk.gtb.gov.trDevamı >>

Enerji Piyasası Düzenleme Kurulunun 16/05/2016 Tarihli ve 6286 Sayılı Kararı (26.05.2016 t. 29723 s. R.G.)

Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan:

Karar No: 6286
Karar Tarihi: 16/05/2016
Enerji Piyasası Düzenleme Kurulunun 16/05/2016 tarihli toplantısında, 9/6/2011 tarihli ve 27959 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 31/05/2011 tarih ve 3242/4 sayılı “Petrol Piyasasında Lisans Süre Uzatımı Başvurularında Aranacak Bilgi ve Belgelere İlişkin Kurul Kararında Değişiklik Yapılmasına İlişkin aşağıdaki Karar alınmıştır.
MADDE 1 – Ortak hükümler başlıklı 4 üncü Maddenin 4 üncü fıkrası
“Bayilik lisansı süre uzatımı başvurusu ekinde, süre uzatım bedelinin yatırıldığına dair dekontun dışında belge sunulmaz. Lisans süreleri lisans süresinin bitiminden itibaren İstasyonlu Bayiliklerde 12 yıl, İstasyonsuz Bayiliklerde 5 yıl uzatılır. Ekte yer alan formdaki bilgiler ile lisansa kayıtlı bilgilerin lisans süre uzatımı işleminden önceki dönemde değişmiş olması durumunda bayilerin ilgili mevzuatta yer alan tadil işlemleri ve bildirim zorunluluklarına ilişkin yükümlülükler ayrıca devam eder.”
Şeklinde değiştirilmiştir.
Yürürlük
MADDE 2 – Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 3 – Bu Karar hükümlerini Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu Başkanı yürütür.

31/05/2011 tarih ve 3242/4 sayılı “Petrol Piyasasında Lisans Süre Uzatımı Başvurularında Aranacak Bilgi ve Belgelere İlişkin Kurul Kararının Ortak hükümler başlıklı 4 üncü Maddenin 4 üncü fıkrasının Yukarıdaki Karar ile değiştirilmeden önceki (eski) şekli aşğıdadır. (Mevzuat Net)
(4) Bayilik lisansı süre uzatımı başvurusu ekinde, yetki belgesi, dağıtım şirketi tarafından onaylı bayilik sözleşmesi ve süre uzatım bedelinin yatırıldığına dair dekontun dışında belge sunulması gerekmez.

Gümrükler Genel Müdürlüğünün 24.05.2016 tarihli ve 16207685 sayılı yazısı (Antrepolarda Elleçleme)

T.C.
GÜMRÜK VE TİCARET BAKANLIĞI
Gümrükler Genel Müdürlüğü
Sayı:40216608-131.04
Konu:Antrepolarda Elleçleme
24.05.2016/16207685
DAĞITIM YERLERİNE
İlgi: 12.02.2016 tarih ve 13825303 sayılı yazımız.
İlgide kayıtlı yazımızda özetle; bağlantı gümrük idarelerinizde, serbest dolaşımda olmayan eşya ile serbest dolaşımda olan eşya karıştırılarak insani yardım kolilerinin oluşturulması konusu da dahil olmak üzere, mevzuatımızda antrepoda veya antrepo dışında elleçleme faaliyeti olarak yer verilen tüm hususlar konusunda karşılaşılan sorun ve çözüm önerilerinin bildirilmesi istenilmiş, tüm Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüklerinden cevaben alınan muhtelif tarih ve sayılı yazılarda konuya ilişkin görüş ve değerlendirmelere yer verilmiştir.
Bilindiği üzere, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 102 nci maddesinin birinci fıkrasının ilk paragrafı; “İthal eşyası, iyi korunmaları, görünüşlerinin veya pazarlama kalitelerinin geliştirilmesi ya da dağıtım veya yeniden satışa hazırlanmaları yönünden yönetmelikle belirlenen mutat elleçleme işlemlerine tabi tutulabilir. ”; hükmünü amir olup, Kanunun 3 üncü maddesinin (22) no.lu bendinde ise; “elleçleme” deyimi, gümrük gözetimi altındaki eşyanın asli niteliklerini değiştirmeden istiflenmesi, yerinin değiştirilmesi, büyük kaplardan küçük kaplara aktarılması, kapların yenilenmesi veya tamiri, havalandırılması, kalburlanması, karıştırılması ve benzeri işlemler olarak tanımlanmıştır.
Konuyla ilgili olarak, Gümrük Yönetmeliğinin 334 üncü maddesinin 1 inci fıkrası: " Kanunun 102 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, serbest dolaşımda bulunmayan eşya için gümrük idarelerince ek-63 ’te belirtilen elleçleme faaliyetlerine izin verilebilir. ”
"Elleçleme İşlemleri İçin Başvuru" başlıklı 335 inci maddesinin 1 inci fıkrası; "Elleçleme izin başvuruları denetleyici gümrük idaresine yazılı olarak ve her olay için münferiden yapılır. Bu başvuru, yapılacak işlemleri ve gümrük antrepo rejimi hükümlerinin uygulanması için gerekli bütün ayrıntıları içermek zorundadır. Başvuru, idare amirince uygun bulunduğu takdirde gerekli izin verilir. ”
Yönetmeliğin 63 no’lu ekinin 1. paragrafında; “Aksi belirtilmedikçe, aşağıda belirtilen elleçleme faaliyetlerinden hiçbiri sekizli tarife pozisyonunun değişmesine neden olmamalıdır. Gümrük idareleri, faaliyetin suiistimal hallerine yol açmasının muhtemel olduğu durumlarda, aşağıda belirtilen elleçleme faaliyetlerine izin vermezler. ” hükümleri yer almaktadır.
Söz konusu mevzuat hükümleri çerçevesinde antrepolarda gerçekleştirilmesi planlanan münferit elleçleme işlemleri ile ilgili olarak denetleyici gümrük idaresine yapılan başvuru, söz konusu idare tarafından talebin Ek63’te yer alan faaliyetler arasında bulunup bulunmadığı, sekizli tarife pozisyonunun değişmesine neden olup olmadığı ve söz konusu faaliyetin suiistimal edilip edilemeyeceği, rejimin uygulamasını olumsuz etkileyip etkilemediği, eşya üzerindeki gümrük gözetim ve denetimini zafiyete düşürüp düşürmediği gibi hususlar göz önünde bulundurularak neticelendirilir.
Diğer taraftan Yönetmeliğin 335 inci maddesinin 3 üncü fıkrası ise; "Antrepo işletme izin belgesinde elleçleme işlemlerinin gösterildiği durumlarda izin belgesine; elleçlemeye konu eşya ile ilgili olarak eşyanın mahiyeti, cinsi ve Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonu ile ilgili bilgileri içeren liste eklenir. Bu durumda, antrepoda veya geçici çıkış yapılmak suretiyle antrepo dışında gerçekleştirilecek elleçleme işlemlerinde; ilgili antrepo beyannamesi hakkında denetleyici gümrük idaresine bilgi verilmesi yeterli olup ayrıca elleçleme izni alınması gerekmez." hükmünü amirdir.
Söz konusu madde ile; aynı antrepoda aynı eşyaya ilişkin sürekli tekrarlanan elleçleme faaliyetleri ile ilgili olarak gerek mükelleflerce Yönetmeliğin 335/1 nci madde kapsamında elleçleme izin dilekçesi ile başvuru, gerekse denetleyici gümrük idarelerinin söz konusu başvurunun cevaplanmasından kaynaklanan iş yükünün ve prosedürün azaltılması amaçlanmıştır.
Diğer taraftan, Gümrük Yönetmeliğinin 335 inci ve 338/4 üncü maddeleri çerçevesinde antrepo rejimine tabi eşyanın, rejimin uygulanmasını olumsuz etkilememe koşuluyla elleçleme işlemi için antrepodan geçici olarak çıkarılması mümkündür. Antrepo dışında gerçekleştirilecek elleçleme işlemleri ile ilgili olarak 2012/33 sayılı Genelge eki Rehberin 9.3.3 maddesinde de açıklamalarda bulunulmuştur.
Bununla birlikte, ilgi yazımıza cevaben alınan yazılarda; genel antrepolarda farklı firmaların benzer eşyalarına aynı yer ve zamanda elleçleme işlemi yapılması durumunda eşyaların karışması, değiştirilmesi, başka eşyalarda kullanılması vb. art niyetli durumların oluşabilmesi, eşyanın muayene işlemleri tamamlanmadan elleçleme işlemine tabi tutulması, elleçleme işlemine ilişkin YGM tarafından düzenlenen tespit raporu ibraz edilmeden eşyanın ithalat işlemlerinin tamamlanması, antrepo dışında gerçekleştirilecek elleçleme işlemlerinde eşyanın kontrolüne imkan olmaması gibi durumlardan bahsedilerek elleçleme işleminin başlangıç ve sonlandırma işleminin antrepolarda görevli memurlar tarafından yerine getirilmesi, elleçleme işleminin YGM ve memur gözetiminde yapılması, elleçleme işleminin kamera görüntüsünün en net olduğu alanda yapılması, elleçleme yapılan alanın ayrı bir bölüm olması, elleçleme yapılacak yerin gümrük idaresince belirli periyotlarla incelenmesi gibi önerilere yer verildiği görülmüştür.
Söz konusu hususlarla ilgili olarak elleçleme başvurusu yapılan gümrük idarelerince;
-Elleçleme işleminin başlangıç ve sonlandırma işleminin antrepolarda görevli memurlar tarafından yerine getirilebileceği, elleçleme işleminin YGM ve memur gözetiminde yapılabileceği, elleçleme yapılacak yerin elleçleme öncesinde/esnasında kontrol edilebileceği, elleçleme işleminin kamera ile izlenebilmesi için girişimde bulunabileceği,
-Yine eşyanın muayene edilmeden elleçleme işlemine başlanılmaması ve elleçleme işlemine ilişkin YGM tespit raporu ibraz edilmeden eşyanın ithalatının yapılmaması için işleticiye bildirimde bulunulabileceği,
-Yapılacak işlemle ilgili tereddüt olması halinde ilgili kurum veya kuruluştan görüş alınabileceği,
-Ayrıca Yönetmeliğin 335/3. maddesi kapsamında izin belgesine eklenmesi istenilen elleçleme başvuruları ile ilgili eşyanın kontrolüne imkan olmaması, rejimin uygulamasını olumsuz etkilemesi, gümrük gözetim ve denetimine ilişkin tereddüt olması halinde elleçleme izninin 335/3 kapsamında izin belgesine eklenmesi yerine münferit elleçleme izin başvurusunda bulunulması ya da elleçleme izni verilmemesi yönünde talebin sonuçlandırılabileceği,
-Diğer gerekli önlem ve tedbirin alınabileceği,
tabiidir.
Özetle, antrepoda veya antrepo dışında gerçekleştirilecek elleçleme faaliyetleri denetleyici gümrük idaresinin iznine tabi olup, izin verilmesi durumunda da elleçleme faaliyetinin idarenin gözetim ve denetiminde gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Bu itibarla, gümrük gözetim ve denetimini zaafa uğratabilecek, rejimin uygulamasını olumsuz etkileyecek ya da suistimallere yol açabilecek durumlarla ilgili olarak denetleyici gümrük idaresince elleçleme başvuru konusu eşya, yapılacak elleçleme faaliyeti ve faaliyetin yapılacağı yer, olay bazında değerlendirilerek gerekli her türlü önlem ve tedbir alınabilecektir.
Diğer taraftan, yazılarınızda yer verilen ve yukarıda belirtilen açıklamalar kapsamında açıklığa kavuşmadığı düşünülen antrepolarda veya antrepo dışındaki elleçleme faaliyetleri ile ilgili uygulamada yaşanan sorunların Genel Müdürlüğümüze ayrıca bildirilmesi durumunda gerekli değerlendirme yapılabilecektir.
Bilgi ve gereğini rica ederim.
Mustafa GÜMÜŞ
Bakan a.
Genel Müdür V.
DAĞITIM:
Tüm Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlükleri

Çarşamba, Mayıs 25, 2016

2 Seri Nolu YGM Tebliğ Değişikliği yürütülmesinin iptali

Danıştay On Beşinci Dairesi 2015/664 esas sayılı kararı ile; Derneklerimiz lehine karar vererek 2 Seri Nolu Gümrük Genel Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair 5 seri nolu Tebliğ’in 4. Maddesi ile Geçici 1. maddesinin yürütülmesinin iptaline, karar verilmiştir. 
Kaynak: www.igmd.orgDevamı >>

Gelir İdaresi Başkanlığının KDV Genel Uygulama Tebliği Değişikliği ile ilgili DUYURUSU

21.5.2016 tarihli ve 29718 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6 Seri No.lu Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğde Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde yapılan değişiklikler ile;
-Uluslararası şirketlerin karşılaştıkları ve ithalat matrahında ithalat işleminden sonra meydana gelen azalmalara bağlı olarak yaşanan indirim KDV sorunu çözüme kavuşturulmaktadır. Yapılan düzenleme ile mükellefler tarafından Hazineye intikal etmiş olan verginin indirim hesaplarına alınmasına izin verilmek suretiyle hem mükellefler nezdinde gereksiz tarhiyatlar önlenmekte, hem de fazla ödenen verginin iadesi, indirim yoluyla gerçekleştirilmektedir.
-Uluslararası kuruluşlar ile bu kuruluşlara bağlı program, fon, temsilcilik ve özel ihtisas kuruluşlarına yapılan teslim ve hizmetlerde istisnaya ilişkin usul ve esaslar belirlenmiştir. Ayrıca, uluslararası kuruluşların yönetici kadrolarında yer alan mensuplarının ödemiş oldukları KDV’nin nasıl iade edileceğine ilişkin açıklamalara yer verilmiştir.
-Mücbir sebepten yararlanan ve vergi ödevleri ertelenen mükelleflerin kısmi tevkifat kapsamındaki alımlarında tevkifat yapmamaları gerektiği açıkça ifade edilerek tevkifatlı işlemlerden kaynaklanan KDV iadelerinde yaşanan sorunlar giderilmektedir.
-Orman ürünlerini Orman Genel Müdürlüğüne bağlı işletme müdürlüklerinden alanlar tarafından tesliminde de tevkifat uygulaması kaldırılmaktadır.
-KDV Genel Uygulama Tebliğinin daha açık ve anlaşılır olmasını teminen Tebliğde yer alan ve yanlış anlaşılmalara neden olan bazı ifadeler değiştirilmektedir.
Devamı >>

Gelir İdaresi Başkanlığının KDV Genel Uygulama Tebliği Değişikliği ile ilgili DUYURUSU

Gelir İdaresi Başkanlığının KDV Genel Uygulama Tebliği Değişikliği ile ilgili DUYURUSU

21.5.2016 tarihli ve 29718 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 6 Seri No.lu Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğde Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde yapılan değişiklikler ile;
-Uluslararası şirketlerin karşılaştıkları ve ithalat matrahında ithalat işleminden sonra meydana gelen azalmalara bağlı olarak yaşanan indirim KDV sorunu çözüme kavuşturulmaktadır. Yapılan düzenleme ile mükellefler tarafından Hazineye intikal etmiş olan verginin indirim hesaplarına alınmasına izin verilmek suretiyle hem mükellefler nezdinde gereksiz tarhiyatlar önlenmekte, hem de fazla ödenen verginin iadesi, indirim yoluyla gerçekleştirilmektedir.
-Uluslararası kuruluşlar ile bu kuruluşlara bağlı program, fon, temsilcilik ve özel ihtisas kuruluşlarına yapılan teslim ve hizmetlerde istisnaya ilişkin usul ve esaslar belirlenmiştir. Ayrıca, uluslararası kuruluşların yönetici kadrolarında yer alan mensuplarının ödemiş oldukları KDV’nin nasıl iade edileceğine ilişkin açıklamalara yer verilmiştir.
-Mücbir sebepten yararlanan ve vergi ödevleri ertelenen mükelleflerin kısmi tevkifat kapsamındaki alımlarında tevkifat yapmamaları gerektiği açıkça ifade edilerek tevkifatlı işlemlerden kaynaklanan KDV iadelerinde yaşanan sorunlar giderilmektedir.
-Orman ürünlerini Orman Genel Müdürlüğüne bağlı işletme müdürlüklerinden alanlar tarafından tesliminde de tevkifat uygulaması kaldırılmaktadır.
-KDV Genel Uygulama Tebliğinin daha açık ve anlaşılır olmasını teminen Tebliğde yer alan ve yanlış anlaşılmalara neden olan bazı ifadeler değiştirilmektedir.
Devamı >>

DAHİLDE İŞLEME REJİMİ DEĞİŞİKLİĞİ

Ekonomi Bakanlığı İhracat Genel Müdürlüğü’nden alınan yazıda, İhracat: 2016/5 sayılı Dahilde İşleme Rejimi Tebliği (İhracat:2006/12)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ ile İhracat:2016/6 sayılı Dahilde İşleme Rejimine İlişkin İşlemlerin Bilgisayar Veri İşleme Tekniği Yoluyla Yapılmasına Dair Tebliğ (İhracat:2007/2)’de Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ 20/06/2016 tarihli ve 29717 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği belirtilerek, bahse konu mevzuat değişiklikleri uyarınca;
-Firmaların dahilde işleme izin belgesi ihracat taahhüdünü kapatmak için en geç belge süresi sonundan itibaren üç ay içerisinde Dahilde İşleme Rejimi Tebliği eki Ek-3’te belirtilen bilgi ve belgeleri Bakanlıkça (İhracat Genel Müdürlüğü) belirlenen ilgili bölge müdürlüğüne, dahilde işleme izni ihracat taahhüdünü kapatmak için en geç izin süresi sonundan itibaren 1 (bir) ay içerisinde, Dahilde İşleme Rejimi Tebliği eki Ek-4’te belirtilen bilgi ve belgeleri ilgili gümrük idaresine sunmalarının zorunluğu olduğu,
-Söz konusu işlemlerin süresi içerisinde yerine getirilmesinin firma sorumluluğunda olduğu, bu süreler zarfında firmalara ayrıca yazılı olarak bildirimde bulunulmayacağı,
-Dahilde işleme izin belgesi/dahilde işleme izni ihracat taahhüdünün kapatılmasına ilişkin bilgi ve belgelerin Dahilde İşleme Rejimi Tebliği’nin 37 nci maddesinde belirtilen süreler içerisinde ibraz edilmemesi veya ibraz edilen bilgi ve belgelerde eksikliğin tespiti halinde, bu eksiklikler 1(bir) ay içerisinde tamamlanmak üzere ilgili bölge müdürlüğü/gümrük idaresi tarafından firmaya bildirileceği, benzer şekilde, 13/04/2016 tarihli ve 29683 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Dahilde İşleme Rejimi Kararında Değişiklik Yapılmasına Dair Karar hükümleri uyarınca re’sen kapama işlemi geri alınan veya durdurulan DİİB’lerin kapatılabilmesi için tamamlanması gereken eksiklikler 1(bir) ay içerisinde tamamlanmak üzere ilgili bölge müdürlüğü tarafından firmaya bildirileceği, bu süre içerisinde eksik bilgi ve belgelerin tamamlanmaması durumunda, ihracat taahhüdünün mevcut bilgi ve belgelerle, Dahilde İşleme Rejimi Tebliğinin 45 inci maddesi de dikkate alınarak kapatılacağı,
bildirilmiştir.

Kaynak: www.oaib.org.tr Devamı >>

Cuma, Mayıs 20, 2016

Dahilde İşleme Rejimine İlişkin İşlemlerin Bilgisayar Veri İşleme Tekniği Yoluyla Yapılmasına Dair Tebliğ (İhracat: 2007/2)’de Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (İhracat: 2016/6) (20.05.2016 t. 29717 s. R.G.)

Ekonomi Bakanlığından:
MADDE 1 – 1/4/2007 tarihli ve 26480 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Dahilde İşleme Rejimine İlişkin İşlemlerin Bilgisayar Veri İşleme Tekniği Yoluyla Yapılmasına Dair Tebliğ (İhracat: 2007/2)’in 12 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Bu Tebliğ çerçevesinde düzenlenen dahilde işleme izin belgelerine ilişkin ihracat taahhütlerinin kapatılması için gerekli bilgi ve belgelerin firmalar tarafından belge süresi sonundan itibaren 3 (üç) ay içerisinde ilgili bölge müdürlüğüne sunulması gerekmektedir.”
MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 – Bu Tebliğ hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.

İş Kanunu ile Türkiye İş Kurumu Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun - 6715 (20.05.2016 t. 29717 s. R.G.)

Kanun No. 6715Kabul Tarihi: 6/5/2016
 MADDE 1 – 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 7 – Geçici iş ilişkisi, özel istihdam bürosu aracılığıyla ya da holding bünyesi içinde veya aynı şirketler topluluğuna bağlı başka bir işyerinde görevlendirme yapılmak suretiyle kurulabilir.
Özel istihdam bürosu aracılığıyla geçici iş ilişkisi, Türkiye İş Kurumunca izin verilen özel istihdam bürosunun bir işverenle geçici işçi sağlama sözleşmesi yaparak bir işçisini geçici olarak bu işverene devri ile;
a) Bu Kanunun 13 üncü maddesinin beşinci fıkrası ile 74 üncü maddesinde belirtilen hâllerde, işçinin askerlik hizmeti hâlinde ve iş sözleşmesinin askıda kaldığı diğer hâllerde,
b) Mevsimlik tarım işlerinde,
c) Ev hizmetlerinde,
d) İşletmenin günlük işlerinden sayılmayan ve aralıklı olarak gördürülen işlerde,
e) İş sağlığı ve güvenliği bakımından acil olan işlerde veya üretimi önemli ölçüde etkileyen zorlayıcı nedenlerin ortaya çıkması hâlinde,
f) İşletmenin ortalama mal ve hizmet üretim kapasitesinin geçici iş ilişkisi kurulmasını gerektirecek ölçüde ve öngörülemeyen şekilde artması hâlinde,
g) Mevsimlik işler hariç dönemsellik arz eden iş artışları hâlinde,
kurulabilir.
Geçici işçi sağlama sözleşmesi ikinci fıkranın (a) bendinde sayılan hâllerin devamı süresince, (b) ve (c) bentlerinde sayılan hâllerde süre sınırı olmaksızın, diğer bentlerde sayılan hâllerde ise en fazla dört ay süreyle kurulabilir. Yapılan bu sözleşme ikinci fıkranın (g) bendi hariç toplam sekiz ayı geçmemek üzere en fazla iki defa yenilenebilir. Geçici işçi çalıştıran işveren, belirtilen sürenin sonunda aynı iş için altı ay geçmedikçe yeniden geçici işçi çalıştıramaz.
Bu Kanunun 29 uncu maddesi kapsamında toplu işçi çıkarılan işyerlerinde sekiz ay süresince, kamu kurum ve kuruluşlarında ve yer altında maden çıkarılan işyerlerinde bu maddenin ikinci fıkrası kapsamında geçici iş ilişkisi kurulamaz.
Geçici işçi çalıştıran işveren, grev ve lokavtın uygulanması sırasında 18/10/2012 tarihli ve 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun 65 inci maddesi hükümleri saklı kalmak kaydıyla geçici iş ilişkisiyle işçi çalıştıramaz.
İkinci fıkranın (f) bendi kapsamında geçici iş ilişkisi ile çalıştırılan işçi sayısı, işyerinde çalıştırılan işçi sayısının dörtte birini geçemez. Ancak, on ve daha az işçi çalıştırılan işyerlerinde beş işçiye kadar geçici iş ilişkisi kurulabilir. İşçi sayısının tespitinde, kısmi süreli iş sözleşmesine göre çalışanlar, çalışma süreleri dikkate alınarak tam süreli çalışmaya dönüştürülür. Geçici işçi sağlama sözleşmesi ile çalışan işçi, 30 uncu maddenin uygulanmasında özel istihdam bürosu ve geçici işçi çalıştıran işverenin işçi sayısına dâhil edilmez.
Geçici işçi çalıştıran işveren, iş sözleşmesi feshedilen işçisini fesih tarihinden itibaren altı ay geçmeden geçici iş ilişkisi kapsamında çalıştıramaz.
Geçici işçi, geçici işçi çalıştıran işverenden özel istihdam bürosunun hizmet bedeline mahsup edilmek üzere avans veya borç alamaz.
Geçici işçi çalıştıran işveren;
a) İşin gereği ve geçici işçi sağlama sözleşmesine uygun olarak geçici işçisine talimat verme yetkisine sahiptir.
b) İşyerindeki açık iş pozisyonlarını geçici işçisine bildirmek ve Türkiye İş Kurumu tarafından istenecek belgeleri belirlenen sürelerle saklamakla yükümlüdür.
c) Geçici işçinin iş kazası ve meslek hastalığı hâllerini özel istihdam bürosuna derhâl, 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 13 üncü ve 14 üncü maddelerine göre ilgili mercilere bildirmekle yükümlüdür.
d) Geçici işçileri çalıştıkları dönemlerde, işyerindeki sosyal hizmetlerden eşit muamele ilkesince yararlandırır. Geçici işçiler, çalışmadıkları dönemlerde ise özel istihdam bürosundaki eğitim ve çocuk bakım hizmetlerinden yararlandırılır.
e) İşyerindeki geçici işçilerin istihdam durumuna ilişkin bilgileri varsa işyeri sendika temsilcisine bildirmekle yükümlüdür.
f) 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 17 nci maddesinin altıncı fıkrasında öngörülen eğitimleri vermekle ve iş sağlığı ve güvenliği açısından gereken tedbirleri almakla, geçici işçi de bu eğitimlere katılmakla yükümlüdür.
Geçici işçinin, geçici işçiyi çalıştıran işverenin işyerindeki çalışma süresince temel çalışma koşulları, bu işçilerin aynı işveren tarafından aynı iş için doğrudan istihdamı hâlinde sağlanacak koşulların altında olamaz.
Geçici iş ilişkisinde işveren özel istihdam bürosudur. Özel istihdam bürosu aracılığıyla geçici iş ilişkisi, geçici işçi ile iş sözleşmesi, geçici işçi çalıştıran işveren ile geçici işçi sağlama sözleşmesi yapmak suretiyle yazılı olarak kurulur. Özel istihdam bürosu ile geçici işçi çalıştıran işveren arasında yapılacak geçici işçi sağlama sözleşmesinde; sözleşmenin başlangıç ve bitiş tarihi, işin niteliği, özel istihdam bürosunun hizmet bedeli, varsa geçici işçi çalıştıran işverenin ve özel istihdam bürosunun özel yükümlülükleri yer alır. Geçici işçinin, Türkiye İş Kurumundan veya bir başka özel istihdam bürosundan hizmet almasını ya da iş görme edimini yerine getirdikten sonra geçici işçi olarak çalıştığı işveren veya farklı bir işverenin işyerinde çalışmasını engelleyen hükümler konulamaz. Geçici işçi ile yapılacak iş sözleşmesinde, işçinin ne kadar süre içerisinde işe çağrılmazsa haklı nedenle iş sözleşmesini feshedebileceği belirtilir. Bu süre üç ayı geçemez.
İkinci fıkranın (f) bendi kapsamında kurulan geçici iş ilişkisinde, geçici işçi çalıştıran işveren işyerinde bir ayın üzerinde çalışan geçici işçilerin ücretlerinin ödenip ödenmediğini çalıştığı süre boyunca her ay kontrol etmekle, özel istihdam bürosu ise ücretin ödendiğini gösteren belgeleri aylık olarak geçici işçi çalıştıran işverene ibraz etmekle yükümlüdür. Geçici işçi çalıştıran işveren, ödenmeyen ücretler mevcut ise bunlar ödenene kadar özel istihdam bürosunun alacağını ödemeyerek, özel istihdam bürosunun alacağından mahsup etmek kaydıyla geçici işçilerin en çok üç aya kadar olan ücretlerini doğrudan işçilerin banka hesabına yatırır. Ücreti ödenmeyen işçiler ve ödenmeyen ücret tutarları geçici işçi çalıştıran işveren tarafından çalışma ve iş kurumu il müdürlüğüne bildirilir.
Sözleşmede belirtilen sürenin dolmasına rağmen geçici iş ilişkisinin devam etmesi hâlinde, geçici işçi çalıştıran işveren ile işçi arasında sözleşmenin sona erme tarihinden itibaren belirsiz süreli iş sözleşmesi kurulmuş sayılır. Bu durumda özel istihdam bürosu işçinin geçici iş ilişkisinden kaynaklanan ücretinden, işçiyi gözetme borcundan ve sosyal sigorta primlerinden sözleşme süresiyle sınırlı olmak üzere sorumludur.
Geçici işçi, işyerine ve işe ilişkin olmak kaydıyla kusuru ile neden olduğu zarardan, geçici işçi çalıştıran işverene karşı sorumludur.
İşverenin, devir sırasında yazılı rızasını almak suretiyle bir işçisini, holding bünyesi içinde veya aynı şirketler topluluğuna bağlı başka bir işyerinde iş görme edimini yerine getirmek üzere geçici olarak devretmesi hâlinde de geçici iş ilişkisi kurulmuş olur. Bu fıkra kapsamında geçici iş ilişkisi, yazılı olarak altı ayı geçmemek üzere kurulabilir ve en fazla iki defa yenilenebilir. İşçisini geçici olarak devreden işverenin ücret ödeme yükümlülüğü devam eder. Geçici iş ilişkisi kurulan işveren, işçinin kendisinde çalıştığı sürede ödenmeyen ücretinden, işçiyi gözetme borcundan ve sosyal sigorta primlerinden, devreden işveren ile birlikte sorumludur. Dördüncü, beşinci, onuncu ve on dördüncü fıkralar ve dokuzuncu fıkranın (a) ve (f) bentleri ile (d) bendinin birinci cümlesinde düzenlenen hak ve yükümlülükler bu fıkraya göre kurulan geçici iş ilişkisinde de uygulanır.”
MADDE 2 – 4857 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin başlığı “Çağrı üzerine çalışma ve uzaktan çalışma” şeklinde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Uzaktan çalışma; işçinin, işveren tarafından oluşturulan iş organizasyonu kapsamında iş görme edimini evinde ya da teknolojik iletişim araçları ile işyeri dışında yerine getirmesi esasına dayalı ve yazılı olarak kurulan iş ilişkisidir.
Dördüncü fıkraya göre yapılacak iş sözleşmesinde; işin tanımı, yapılma şekli, işin süresi ve yeri, ücret ve ücretin ödenmesine ilişkin hususlar, işveren tarafından sağlanan ekipman ve bunların korunmasına ilişkin yükümlülükler, işverenin işçiyle iletişim kurması ile genel ve özel çalışma şartlarına ilişkin hükümler yer alır.
Uzaktan çalışmada işçiler, esaslı neden olmadıkça salt iş sözleşmesinin niteliğinden ötürü emsal işçiye göre farklı işleme tabi tutulamaz. İşveren, uzaktan çalışma ilişkisiyle iş verdiği çalışanın yaptığı işin niteliğini dikkate alarak iş sağlığı ve güvenliği önlemleri hususunda çalışanı bilgilendirmek, gerekli eğitimi vermek, sağlık gözetimini sağlamak ve sağladığı ekipmanla ilgili gerekli iş güvenliği tedbirlerini almakla yükümlüdür.
Uzaktan çalışmanın usul ve esasları, işin niteliği dikkate alınarak hangi işlerde uzaktan çalışmanın yapılamayacağı, verilerin korunması ve paylaşılmasına ilişkin işletme kurallarının uygulanması ile diğer hususlar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 3 – 4857 sayılı Kanunun 63 üncü maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Turizm sektöründe dört aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz; denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile altı aya kadar artırılabilir.”
MADDE 4 – 4857 sayılı Kanunun 99 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 99 – Bu Kanunun;
a) 5 inci maddesinde öngörülen ilke ve yükümlülüklere aykırı davranan işveren veya işveren vekiline bu durumdaki her işçi için yüz elli Türk lirası,
b) 7 nci maddesinde öngörülen ilke ve yükümlülüklere aykırı olarak geçici işçi çalıştıran işveren veya işveren vekiline bu durumdaki her işçi için iki yüz elli Türk lirası,
c) 8 inci maddesinin son fıkrasındaki belgeyi işçiye vermeyen, 14 üncü maddesi hükümlerine aykırı davranan işveren veya işveren vekiline bu durumdaki her işçi için yüz elli Türk lirası,
d) 28 inci maddesine aykırı olarak çalışma belgesi düzenleme yükümlülüğüne aykırı davranan veya bu belgeye gerçeğe aykırı bilgi yazan işveren veya işveren vekiline bu durumdaki her işçi için yüz elli Türk lirası,
idari para cezası verilir.
7 nci maddenin ikinci fıkrasının (f) bendine aykırı olarak davranan işveren veya işveren vekiline ise birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen para cezası dört katı artırılarak uygulanır.”
MADDE 5 – 4857 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 7 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yayımı tarihinden önce 7 nci maddenin birinci fıkrası uyarınca bir işçinin yapmakta olduğu işe benzer işlerde çalıştırılması koşuluyla başka bir işverene iş görme edimini yerine getirmek üzere geçici olarak devredilmesi suretiyle kurulmuş bulunan geçici iş ilişkileri, sözleşmelerinin süresince devam eder.”
MADDE 6 – 25/6/2003 tarihli ve 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki tanım eklenmiştir.
“Özel istihdam bürosu: İş arayanların elverişli oldukları işlere yerleştirilmesine ve çeşitli işler için uygun işçiler bulunmasına aracılık yapmak ve/veya geçici iş ilişkisi kurma faaliyeti yürütmek üzere Kurum tarafından izin verilen gerçek veya tüzel kişiler tarafından kurulan büroları,”
MADDE 7 – 4904 sayılı Kanunun 17 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Özel istihdam bürolarının kurulması, faaliyet alanı, geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin verilmesi ve denetimi
MADDE 17 – Aşağıdaki şartlar dâhilinde aracılık faaliyetine izin verilir:
a) Gerçek kişiler ile tüzel kişileri idare, temsil ve ilzama yetkili kişilerin; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde belirtilen süreler geçmiş olsa bile Devletin güvenliğine karşı suçlar, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, göçmen kaçakçılığı ve insan ticareti, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama veya kaçakçılık suçlarından mahkum olmamaları, müflis veya konkordato ilan etmiş olmamaları ve en az lisans mezunu olmaları
b) İş ve işçi bulma faaliyetlerini gerçekleştirebilecek ölçüde teknik donanım ve uygun bir işyerine veya internet sitesine sahip olmaları
c) Nitelikli personel çalıştırmaları
d) Ticaret veya esnaf sicil kaydı ile vergi numarasını Kuruma ibraz etmeleri
e) Kurumca belirlenen masraf karşılığını ödemeleri
f) Kuruma başvurulan tarihte brüt asgari ücret tutarının yirmi katına denk gelen miktarda teminat vermeleri
Özel istihdam büroları, birinci fıkrada yer alan şartları yerine getirmek kaydıyla şube açabilirler veya sistem ve markasını kullandırabilirler. Şube açılması hâlinde birinci fıkranın (c) ve (f) bentleri uygulanmaz. Kurumca verilen izinler üç yıl süreyle geçerlidir. İzin süresi, iznin sona erme tarihinden en az on beş gün önce talepte bulunulması ve iznin verilmesinde aranan şartların mevcut olması kaydıyla üçer yıllık sürelerle yenilenebilir.
Başvuru tarihinden önceki iki yıl süresince kesintisiz faaliyet gösteren Kuruma kayıtlı özel istihdam bürolarına;
a) Kurumca yapılacak inceleme sonucunda olumlu rapor düzenlenmiş olması,
b) Geçici iş ilişkisi kurma yetkisi almak üzere Kuruma başvurulan tarihte brüt asgari ücret tutarının iki yüz katına denk gelen miktarda teminat verilmiş olması,
c) Kurum alacağının bulunmaması,
d) Özel istihdam bürosunun; vadesi geçmiş vergi borcunun bulunmaması, Sosyal Güvenlik Kurumuna prim, idari para cezası ve bunlara ilişkin gecikme cezası ve gecikme zammı borcunun bulunmaması veya vergi dairesine ve Sosyal Güvenlik Kurumuna olan borcunun 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 48 inci maddesine göre tecil edilmiş, taksitlendirilmiş veya ilgili diğer kanunlar uyarınca yeniden yapılandırılmış olması ve bu tecil, taksitlendirme ve yapılandırmaların devam etmesi,
e) Uygun bir işyerine sahip olması,
hâlinde Kurum tarafından geçici iş ilişkisi kurma yetkisi verilebilir. Özel istihdam bürosunun; işçi sayısı, iş hacmi, faaliyet alanı ve şube açıp açmaması gibi hususlar değerlendirilerek (b) bendinde öngörülen teminat miktarının yirmi katına kadar artırılmasına Bakan yetkilidir.
Bakanlıkça uygun görülmesi hâlinde, başvuru tarihinden önce altı ay süresince kesintisiz faaliyet gösteren Kuruma kayıtlı özel istihdam bürolarına üçüncü fıkranın (b) bendinde öngörülen teminat miktarının iki katı tutarında teminat verilmesi ve aynı fıkrada sayılan diğer koşulları taşıması şartıyla, Kurum tarafından geçici iş ilişkisi kurma yetkisi verilebilir.
Kurumca verilen geçici iş ilişkisi kurma yetkisi üç yıl süreyle geçerlidir. İzin süresi, iznin sona erme tarihinden en az on beş gün önce talepte bulunulması ve iznin verilmesinde aranan şartların mevcut olması kaydıyla üçer yıllık sürelerle yenilenebilir.
Teminat miktarları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere brüt asgari ücrete göre yeniden hesaplanarak artırılır. Özel istihdam büroları şubat ayı sonuna kadar teminat miktarını tamamlamak ya da ek teminat vermek zorundadır.
Özel istihdam büroları; iş ve işçi bulmaya aracılık faaliyeti yapar, işgücü piyasası ile istihdam ve insan kaynaklarına yönelik hizmetleri yürütebilir, mesleki eğitim düzenleyebilir ve yetki verilmesi hâlinde geçici iş ilişkisi kurabilir. Özel istihdam büroları kamu kurum ve kuruluşlarının kadro ve pozisyonları için aracılık faaliyeti yapamaz ve geçici iş ilişkisi kuramazlar.
Kurum tarafından düzenlenen aktif işgücü hizmetleri kapsamındaki kurs ve programlar sonucunda bu faaliyetten yararlananları işe yerleştirmek üzere Kurumla sözleşme yapan yükleniciler, bu programları başarıyla tamamlayanlarla sınırlı kalmak kaydıyla sözleşme çerçevesinde iş ve işçi bulmaya aracılık yapabilir.
Kurumdan izin almaksızın bir işyerinde veya 9/6/2004 tarihli ve 5187 sayılı Basın Kanununda yazılı araçlarla ya da radyo, televizyon, video, internet, kablolu yayın veya elektronik bilgi iletişim araçları ve benzeri yayın araçları ile iş ve işçi bulmaya aracılık yapılamaz ve geçici iş ilişkisi kurulamaz. Basın ve yayın kuruluşları ile diğer bilgi iletişim araçları vasıtasıyla Kurumdan izin almadan iş ve işçi bulmaya aracılık ve geçici iş ilişkisi kurma faaliyeti gösteren kişilere ait reklam ve ilanların yayını yapılamaz.
Özel istihdam bürolarının aracılık faaliyeti ya da geçici iş ilişkisi kurmak suretiyle yurt dışına işçi göndermesi hâlinde, işçilerin yurt dışı hizmet akitlerinin Kuruma onaylatılması zorunludur.
Özel istihdam bürosunun kendi isteğiyle aracılık faaliyetine veya geçici iş ilişkisi kurma yetkisi kapsamındaki faaliyetine son vermesi hâlinde teminat, işçi alacakları ile vergi dairesi, Sosyal Güvenlik Kurumu ve Kurum alacaklarının ödenmiş olduğunun belgelenmesi şartıyla özel istihdam bürosunun talebi üzerine iade edilir. Ancak ödenmemiş alacakların bulunması hâlinde, iade işlemi alacaklar sırasıyla mahsup edildikten sonra yapılır. Özel istihdam bürosunun aracılık faaliyetinin iptal edilmesi hâlinde birinci fıkranın (f) bendine göre alınan teminat, geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin iptal edilmesi hâlinde ise üçüncü fıkranın (b) bendine göre alınan teminat, sırasıyla işçi alacakları ile vergi dairesi ve Sosyal Güvenlik Kurumunun özel istihdam bürosundan olan alacakları ödendikten sonra Kuruma gelir kaydedilir.
Özel istihdam büroları, yıl içerisinde yaptıkları iş ve işçi bulmaya ilişkin aracılık faaliyeti, işgücü piyasası ile istihdam ve insan kaynaklarına yönelik hizmetleri, düzenledikleri mesleki eğitim ve yetki verilmesi hâlinde kurdukları geçici iş ilişkisi ile ilgili olarak üçer aylık dönemler hâlinde Kuruma düzenli olarak rapor verirler. Bu raporların incelenmesi ve Kurumca değerlendirilmesi sonucunda eksikliklerin tespit edilmesi hâlinde, raporun bir sureti gereği yapılmak üzere özel istihdam bürosuna gönderilir. Belirtilen süre içerisinde eksikliklerin giderilmemesi hâlinde raporun bir sureti gereği yapılmak üzere ilgili mercilere gönderilir.
Özel istihdam bürolarının faaliyetlerine ve geçici iş ilişkisine yönelik inceleme, denetim ve teftiş Bakanlık iş müfettişleri tarafından yapılır. 4857 sayılı Kanunun 7 nci maddesinin ikinci fıkrasının (f) bendi uyarınca Kuruma yapılan şikayet bildirimleri incelenmek üzere İş Teftiş Kurulu Başkanlığına iletilir. Bu durumda özel istihdam büroları, istenilen her türlü bilgiyi vermek ve bu bilgilerin doğruluğunu ispata yarayan defter, kayıt ve belgeleri ibraz etmek zorundadırlar.
Özel istihdam bürolarının kurulması ve faaliyetleri ile inceleme, kontrol, denetim ve teftişe ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.
Özel istihdam büroları hakkında bu Kanunda hüküm bulunmayan hâllerde, 4857 sayılı Kanun ile 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu hükümleri uygulanır.”
MADDE 8 – 4904 sayılı Kanunun 18 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Özel istihdam bürosu kurma izni ve geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin iptali
MADDE 18 – Kurumca verilen özel istihdam bürosu kurma izni;
a) İzin verilmesi için aranan şartların kaybedilmesi veya taşınmadığının sonradan anlaşılması,
b) 6098 sayılı Kanunun 26 ncı ve 27 nci madde hükümlerine aykırı davranılması,
c) Kurumdan izin almaksızın geçici iş ilişkisi faaliyeti yürütülmesi,
d) Yönetmelikle istisna tutulan meslek mensupları dışında iş arayanlardan doğrudan ya da dolaylı olarak ücret alınması veya menfaat sağlanması,
e) İş arayanlara veya açık işlere ilişkin bilgilerin iş ve işçi bulma faaliyetinden başka bir amaçla toplanması ve/veya kullanılması,
f) İstenen bilgi veya belgeler ile işgücü piyasasının izlenmesi için gerekli olan iş arayanlar, açık işler ve işe yerleştirmelerle ilgili istatistiklerin Kurumca belirlenen süre içerisinde verilmemesi,
g) Çalışma izni bulunmayan yabancı işçi çalıştırıldığının tespit edilmesi,
h) Yurt dışı iş ve işçi bulma faaliyetlerine ilişkin hizmet akitlerinin Kuruma onaylatılmaması,
i) 19 uncu maddenin beşinci fıkrasında sayılan geçersiz anlaşmalardan herhangi birinin yapılmış olması,
j) On iki ay boyunca hiçbir işe yerleştirmeye aracılık gerçekleştirilmemiş olması,
durumlarında (a), (c) ve (j) bentlerinde belirtilen durumların tespiti hâlinde derhâl; diğer bentlerde sayılan durumlarda ise son fiilin tespit tarihinden geriye yönelik iki yıllık süre içinde aynı bentlere üç kez veya ayrı bentlere altı kez aykırı davranıldığının tespit edilmesi hâlinde iptal edilir ve üç yıl süre ile izin verilmez.
Kurumca verilen geçici iş ilişkisi kurma yetkisi;
a) Özel istihdam bürosu izninin iptal edilmesi,
b) Geçici iş ilişkisi kurulan işçi sayısının yüzde onunun ücretinin, ödeme gününden itibaren yirmi gün içinde mücbir bir neden dışında ödenmemesi,
c) Bir yıl içinde en az bir işçinin ücretinin, en az üç defa sözleşme ile belirlenen ücretin altında ödenmesi veya süresinde ödenmemesi,
d) Yazılı sözleşme yapma şartına uyulmaması,
e) Geçici iş ilişkisine yönelik 4857 sayılı Kanunun 7 nci maddesinde belirtilen sürelere uyulmaması,
f) İş ilişkisinde 4857 sayılı Kanunun 5 inci maddesinde düzenlenen eşit davranma ilkesine aykırı davranılması,
g) Kayıt dışı işçi çalıştırıldığının tespit edilmesi,
durumlarında (a) ve (b) bentlerinde sayılan hâllerde derhâl; diğer bentlerde sayılan hâllerde ise son fiilin tespit tarihinden geriye yönelik iki yıllık süre içinde aynı bentlere üç kez veya ayrı bentlere altı kez aykırı davranıldığının tespit edilmesi hâlinde iptal edilir ve üç yıl süre ile izin verilmez.
Özel istihdam büroları, şubelerinin faaliyetlerinden ve Kuruma karşı olan yükümlülüklerinden birlikte sorumludur. Şubeler için uygulanan yaptırımlar, özel istihdam bürolarının aracılık faaliyeti izni ile geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin iptalinde dikkate alınır.
Geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin iptali hâlinde; bu Kanun kapsamında yapılmış ve devam eden sözleşmelerin uygulanmasına, sözleşmede belirtilen süreler tamamlanıncaya kadar devam edilir. Ancak, özel istihdam bürosu bu dönem içerisinde geçici iş ilişkisi kurma veya geçici işçi sağlama sözleşmesini uzatma yetkisini kullanamaz. Herhangi bir nedenle özel istihdam bürosunun kapanması hâlinde ise geçici işçi çalıştıran işverene bu durumun tebliğ edilmesi ile geçici iş ilişkisi sona erer. İş ilişkisinin devam etmesi durumunda, geçici işçi çalıştıran işverenle işçi arasında iş sözleşmesi kurulmuş olur. Geçici işçinin iş ilişkisinden kaynaklanan alacakları, 17 nci maddenin üçüncü fıkrasının (b) bendine göre alınan teminattan Kurumca öncelikli olarak ödenir.
Özel istihdam bürosunun iflası, kapatılması, aracılık faaliyeti veya geçici iş ilişkisi kurma yetkisinin iptali ya da işçi ücretlerinin büro tarafından ödenmemesi hâllerinde, diğer kanunlarda düzenlenen hükümlere bakılmaksızın işçi alacakları teminattan öncelikli olarak ödenir.
Kurum tarafından, aracılık izni veya geçici iş ilişkisi yetkisi verilmemesi ile bu iznin veya yetkinin iptal edilmesi kararlarına karşı, kararın tebliğ tarihinden itibaren otuz işgünü içinde yetkili iş mahkemesinde dava açılabilir. Açılan davalar, basit yargılama usulüne göre sonuçlandırılır.”
MADDE 9 – 4904 sayılı Kanunun 19 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Özel istihdam bürolarının hak ve yükümlülükleri
MADDE 19 – Özel istihdam bürosu, aracılık ve geçici işçi sağlama faaliyeti karşılığı olarak işverenden hizmet bedeli alma hakkına sahiptir. İş arayanlardan ve geçici iş ilişkisi ile çalıştırılan işçilerden her ne ad altında olursa olsun menfaat sağlanamaz ve hizmet bedeli alınamaz. Ancak aracılık hizmetleri için özel istihdam bürolarınca, yönetmelikle istisna tutulan meslekler ve pozisyonlar için hizmet bedeli alınabilir.
Özel istihdam bürosu işçisine ilişkin 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ile 4447 sayılı Kanundan doğan yükümlülükler, 4857 sayılı Kanunun 7 nci maddesi saklı kalmak kaydıyla, özel istihdam bürosu tarafından yerine getirilir.
Özel istihdam bürosu, işgücü piyasasının izlenmesi için gerekli olan; iş arayanlar, açık işler, işe yerleştirmeler ve geçici işçi sağlama sözleşmeleri ile ilgili istatistikleri elektronik ortamda Kuruma bildirmekle ve uygulamanın takibi için gerekli olan diğer bilgi ve belgeleri talebi üzerine Kuruma vermekle yükümlüdür. Özel istihdam bürosu, iş ve işçi bulmaya aracılık için derlediği verileri bu amaçlar dışında kullanamaz.
İş ve işçi bulma faaliyetleri ile ilgili olarak;
a) Özel istihdam bürolarının yönetmelikte öngörülenler dışında iş arayanlarla bedel alınması konusunda anlaşma yapmaları veya onlardan herhangi bir şekilde menfaat sağlamaları hâlinde özel istihdam büroları ile işverenler arasında yapılmış bulunan anlaşmalar,
b) İşçinin kayıt dışı çalışması, sendikaya üye olması veya olmaması ya da asgari ücretin altında ücret ödenmesi şartlarını taşıyan anlaşmalar,
c) Bir işverenin veya iş arayanın, işe yerleştirme faaliyeti için diğer özel istihdam bürolarından veya Kurumdan hizmet almalarını engelleyen anlaşmalar,
geçersizdir.”
MADDE 10 – 4904 sayılı Kanunun 20 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 20 – Kurumca dayanağı belirtilmek suretiyle;
a) Kurumdan izin almadan iş ve işçi bulmaya aracılık yapan gerçek veya tüzel kişilere yirmi bin Türk lirası, tekrarı hâlinde kırk bin Türk lirası, bu kapsamda hizmet alan işverenlere on bin Türk lirası,
b) Kurumdan izin almamasına veya yetkisi iptal edilmesine rağmen geçici iş ilişkisi düzenleyen gerçek veya tüzel kişilere elli bin Türk lirası, fiilin tekrarı hâlinde yüz bin Türk lirası, bu kapsamda hizmet alan işverenlere yirmi bin Türk lirası,
c) İş arayanlardan ücret alan veya menfaat sağlayan gerçek veya tüzel kişilere yirmi bin Türk lirası,
d) 19 uncu maddenin dördüncü fıkrasında yer alan geçersiz anlaşmaların herhangi birini düzenleyen özel istihdam bürosu ve geçici işçi çalıştıran işverene ayrı ayrı beş bin Türk lirası,
e) Ek teminat vermeyen özel istihdam bürolarına bin Türk lirası,
f) Kurumdan izin almadan aracılık faaliyeti gösteren gerçek veya tüzel kişiler ile Kurumdan izin almadan yurt dışına işçi götürmek isteyen gerçek veya tüzel kişilere ait reklam veya iş ve işçi bulma ilanını yayınlayan gerçek ve tüzel kişilere ayrı ayrı üç bin Türk lirası,
g) Kurumdan izin almadan kendi iş ve faaliyetlerinde çalıştıracakları işçileri yurt dışına götüren gerçek ve tüzel kişilere elli bin Türk lirası, Kuruma onaylatılmayan her bir yurt dışı hizmet akdi için işverenlere ve özel istihdam bürolarına bin Türk lirası,
h) Kurumdan izin almadan yurt dışına işçi götürmek için ilan veren gerçek veya tüzel kişilere beş bin Türk lirası,
i) Kurum tarafından istenilen rapor, bilgi ve belgeler ile işgücü piyasasının izlenmesi için gerekli olan istatistiksel bilgileri Kurumca belirlenen süre içerisinde ibraz etmeyenlere üç bin Türk lirası,
j) Müfettişlerce istenen bilgi, belge, kayıt ve defterleri on beş gün içerisinde ibraz etmeyen özel istihdam bürolarına yirmi bin Türk lirası,
k) İş arayanlara ve açık işlere ilişkin bilgileri, iş ve işçi bulma faaliyeti dışında başka bir amaçla kullanan özel istihdam bürolarına elli bin Türk lirası,
l) Kurumdan izin almadan veya izin yeniletmeden tarımda iş ve işçi bulma aracılık faaliyetinde bulunanlara on bin Türk lirası,
m) Tarım işçileri ile sözleşme imzalamayan veya imzaladığı sözleşmeyi Kuruma ibraz etmeyen tarım aracılarına her bir işçi için beş yüz Türk lirası,
n) Kurum aracılığı olmaksızın sürekli işçi istihdam eden kamu kurum ve kuruluşlarına her bir işçi için yirmi bin Türk lirası, geçici işçi istihdam eden kamu kurum ve kuruluşlarına ise her bir işçi için on bin Türk lirası,
o) Kurum aracılığı olmaksızın işçi istihdam edebilen kamu kurum ve kuruluşlarından işçi alım ilanını Kuruma göndermeyenlere her bir işçi için bin Türk lirası,
p) Kurumca yayımlanan açık iş ilanlarını Kurumdan izin almadan yayımlayanlara her bir ilan için beş bin Türk lirası,
r) Kurum adını veya kısaltmasını kamuoyunu yanıltacak biçimde kullanan veya Kurumdan yetki almış gibi faaliyet gösteren gerçek veya tüzel kişilere elli bin Türk lirası,
s) Kamu kurum ve kuruluşlarının kadro ve pozisyonlarına işçi yerleştirilmesine aracılık faaliyetleri yasağına aykırı hareket edenlere her bir işçi için yirmi bin Türk lirası,
idari para cezası verilir.
Bu Kanunda düzenlenen idari para cezaları, Kurum ile çalışma ve iş kurumu il müdürlüklerince verilir, 9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu hükümlerine göre Kurumca tahsil edilir ve Kurum bütçesine gelir kaydedilir. Tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde ödenmeyen idari para cezaları, bu sürenin bitiminden itibaren kanuni faizi ile birlikte tahsil edilir. Kanun yoluna başvurulması, idari para cezalarının takip ve tahsilini durdurmaz. İdari para cezaları hakkında, bu Kanunda hüküm bulunmayan hâllerde 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu hükümleri uygulanır.”
MADDE 11 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 12 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
19/05/2016

Çarşamba, Mayıs 18, 2016

19 MAYIS ATATÜRK Ü ANMA GENÇLİK VE SPOR BAYRAMIMIZ KUTLU OLSUN


İthalat Rejimi Kararına Ek Karar- 2016/8842 (18.05.2016 t. 29716 s. R.G.) HURMA..

Karar Sayısı: 2016/8842

20/12/1995 tarihli ve 95/7606 sayılı Kararnameye ektir.

Ekli “İthalat Rejimi Kararına Ek Karar”ın yürürlüğe konulması; Ekonomi Bakanlığının 3/5/2016 tarihli ve 53032 sayılı yazısı üzerine, 20/2/1930 tarihli ve 1567 sayılı Kanunun 1 inci, 14/5/1964 tarihli ve 474 sayılı Kanunun 2 nci, 6/5/1986 tarihli ve 3283 sayılı Kanunun 2 nci, 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Kanunun 16 nci, 22 nci ve 55 inci maddeleri ile 2/2/1984 tarihli ve 2976 sayılı Kanun hükümlerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 9/5/2016 tarihinde kararlaştırılmıştır.
İTHALAT REJİMİ KARARINA EK KARAR
MADDE 1- 20/12/1995 tarihli ve 95/7606 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan İthalat Rejimi Kararına ekli I sayılı listede yer alan ve aşağıdaki tabloda gümrük tarife istatistik pozisyonu (G.T.İ.P.) ve ismi belirtilen maddenin gümrük vergisi karşısında gösterildiği şekilde yeniden düzenlenmiştir.
G.T.İ.P.MADDE İSMİGÜMRÜK VERGİSİ ORANI (%)
AB,
EFTA
GÜR.B-HER.G.KOREMLZY.D.Ü.
0804.10.00.00.00Hurma000000
MADDE 2- Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3- Bu Karar hükümlerini Ekonomi Bakanı yürütür.

20/12/1995 tarihli ve 95/7606 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan İthalat Rejimi Kararına ekli I sayılı Listede yer alan ve aşağıdaki tabloda gümrük tarife istatistik pozisyonu (G.T.İ.P.) ile ismi belirtilen maddenin gümrük vergi oranının yukarıdaki Karar ile değiştirilmeden önceki (eski) şekli aşağıdadır. (Mevzuat Net)
G.T.İ.P.MADDE İSMİGÜMRÜK VERGİSİ ORANI (%)
AB,
EFTA
GÜR.B-HER.G.KOREMLZY.D.Ü.
0804.10.00.00.00Hurma250015,92525

Salı, Mayıs 17, 2016

Risk Yönetimi ve Kontrol Genel Müdürlüğünün 2016/42 Sayılı Genelgesi (Gümrük Alacağının Takibi)


T.C.
GÜMRÜK VE TİCARET BAKANLIĞI
Risk Yönetimi ve Kontrol Genel Müdürlüğü
Sayı : 80572740-010.06
Konu : Gümrük Alacağının Takibi
12.05.2016 / 15360622
GENELGE
(2016/42)
4458 sayılı Gümrük Kanununun 201 inci maddesi uyarınca, süresi içinde ödenmeyen gümrük vergileri hakkında 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanmaktadır.
6183 sayılı Kanunun 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, borçlunun mal bildiriminde gösterilen veya tahsil dairesince tespit edilen borçlu veya üçüncü şahıslar elindeki menkul malları ile gayrimenkullerinden, alacak ve haklarından amme alacağına yetecek miktarı tahsil dairesince haczedilmektedir.
Bu hükme göre, amme alacağının takibinde haciz tatbiki için borçlunun mal bildiriminde bulunması şart değildir. Kendisine ödeme emri tebliğ edilen borçlunun Kanunda belirtilen süre içerisinde mal bildiriminde bulunmaması halinde, tahsil dairesince tespit edilen borçlu veya üçüncü şahıslar elindeki menkul ve gayrimenkul malları ile alacak ve haklarından amme alacağını karşılayacak miktarının derhal haczi gerekmektedir.
30.06.2007 tarihli, 26568 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Seri: A Sıra No:1 Tahsilat Genel Tebliğinin İkinci Kısım Birinci Bölüm VI. Haciz Alt Bölümünün 11.09.2013 tarihli ve 28762 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Seri A, Sıra No 5 Tebliğ ile değişik ikinci maddesinin (b) bendi uyarınca, alacaklı tahsil daireleri, haciz bildirisi düzenlenmek suretiyle haczedilebilecek mallardan elektronik ortamda araştırması yapılabilecek olanları, elektronik ortamda araştıracak, yetki alanlarına bağlı kalmaksızın doğrudan haciz bildirisi tebliğ etmek suretiyle haczedebileceklerdir.
Bu kapsamda, alacağı takip eden gümrük idarelerince, Bakanlık intranet portalı “Kesinleşmiş Gümrük Alacakları Takip İşlemleri” bölümünde yer alan uygulamaların kullanımına öncelik verilerek, belirtilen sıraya göre;
1) 6183 sayılı Kanunun 56 ncı maddesi uyarınca, ödeme emri düzenlenmeksizin, borçluya bildirimde bulunulduktan yedi gün sonra, Teminat Sorgulama Programı üzerinden alacağı takip eden gümrük müdürü veya yardımcısı tarafından borca karşılık gelen miktara haciz konulması,
2) Haczedilebilir teminatı olmayan veya haczedilen teminatın gümrük alacağını karşılamaması durumunda, derhal ödeme emri düzenlenerek Elektronik Belge Yönetim Sistemi üzerinden imzalanarak borçluya tebliğ edilmesi,
3) Ödeme emrinin tebliğinden itibaren yedi gün içinde borçlu tarafından ödeme emrine yönelik ödeme veya tecil-taksitlendirme başvurusu yapılmamışsa, haciz varakası düzenlenerek borçlu bilgilerini içeren ve gümrük alacağına haciz konulmasını belirten bir yazının o günün mesai bitimine kadar (uygulamaya geçmesiyle birlikte Kayıtlı Elektronik Posta aracılığıyla) haciz bildirisi ekinde bankalara gönderilmesi,
4) Gümrük borçlusunun PTT’ye bağlı birimler nezdindeki posta çeki hesaplarında yer alan varlık bilgilerine elektronik ortamda ulaşılabilmesi halinde, elektronik ortamda araştırma yapılarak tespit edilen varlıkların haciz bildirisi düzenlenmek suretiyle haczedilmesi,
5) Posta çeki hesaplarında yer alan varlıkların ülke genelinde tek bir merkezden sorgulanması mümkün olduğundan, bu varlıkların araştırılmasının alacaklı gümrük idaresinin bulunduğu yerdeki PTT merkezine (uygulamaya geçmesiyle birlikte Kayıtlı Elektronik Posta aracılığıyla) haciz bildirisinin tebliği ile yapılması,
6) Bankalardan ve PTT merkezlerinden gelen cevap yazısı beklenilmeksizin ödeme emrinin tarih ve sayısı kayıt edilerek;
a. Gümrük Borçlusunun Gümrüklerdeki Eşyasının Elektronik Ortamda Takibi Programı aracılığıyla borçluya ait gümrüklerde bulunan işlemi bitmemiş
eşyanın,
b. Borçluya ait gümrüklerde bulunan haczedilebilir eşya yoksa veya haczedilen eşyanın gümrük alacağını karşılamaması durumunda, Taşıt Sorgulama Programı aracılığıyla borçluya ait Emniyet Genel Müdürlüğüne kayıtlı taşıtların,
c. Borçluya ait kayıtlı taşıt yoksa veya haczedilen taşıtların gümrük alacağını karşılamaması durumunda, Tapu Sorgulama Programı aracılığıyla borçluya ait Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğüne kayıtlı gayrimenkullerin, gümrük müdürü veya yardımcısı tarafından tespit edilerek, haciz yapılması ve borçlunun yapılan haciz hususunda bilgilendirilmesi,
7) Bankalardan gelen, borçlunun hesabına haciz konulduğunu bildiren yazıların alınması üzerine, diğer programlarda konulan hacizler dikkate alınmaksızın, bankalar tarafından konulan hacizlerin incelenerek gümrük alacağının karşılanması durumunda,
a. Paraya kolay çevrilmesi bakımından hacizli banka hesaplarının seçilerek, fazladan haciz konulan hesaplardaki haczin kaldırılmasını bildiren yazının mesai saati bitimine kadar ilgili bankalara (uygulamaya geçmesiyle birlikte Kayıtlı Elektronik Posta aracılığıyla) gönderilmesi,
b. Diğer programlar aracılığıyla konulan hacizlerin derhal kaldırılması,
 
8) Gümrük alacağının karşılanmaması durumunda, alacağa yönelik farklı programlarda alacak miktarını karşılayan başka bir haciz kaydı olup olmadığı kontrol edilerek haciz işlemlerine devam edilmesi,
9) Gümrük Borçlusunun Gümrüklerdeki Eşyasının Elektronik Ortamda Takibi Programında, haciz kayıtlı eşyanın gümrük işlemlerinin alacak takibi sona ermeden tamamlanması veya iptal edilmesine izin verilmemesi,
10) İcra memuru, yaptığı araştırmalarda borçlunun menkul malları veya alacağının bulunmadığı veya bulunan menkul mal, alacak ve hakların borcu karşılamayacağı veya bunların kolaylıkla paraya çevrilme olasılığının bulunmadığı sonucuna ulaşırsa ya da takibi yapan idare tarafından gerekli görülmesi halinde belirtilen sıralamaya uyulmadan haciz konulması,
gerekmektedir.
Bilgi ve gereğini rica ederim.
Cenap AŞCI
Bakan a.
Müsteşar